Baron Wilhelm von Gloeden
Wilhelm von Gloeden (1856–1931) was een in Pruisen geboren fotograaf die de klassieke oudheid herontdekte door de zonovergoten lichamen van Siciliaanse jeugd. Verbannen door tuberculose naar Taormina, transformeerde hij het dorp in een queere Arcadië—waar marmeren mythen de Mediterrane vlees ontmoetten.
Zijn baanbrekende werk in de fotoromantiek mengde Hellenistische iconografie, homo-erotisch verlangen en soft-focus technieken in geënsceneerde tableaus van efeben, gehuld in geitenhuid en laurier. Gloeden's villa werd zowel salon als heiligdom, en trok Europese elites aan die een verboden ontsnapping zochten onder het mom van culturele pelgrimstocht.
Hoewel zijn kunst later werd gecensureerd als “ontaard” onder het fascisme, wordt hij nu erkend als een fundamentele figuur in de queer visuele cultuur. Zijn albumine afdrukken—die Grieks-Romeinse esthetiek, erotische fotografie en Mediterrane visuele verhalen combineren—herkaderden de mannelijke naakt als zowel verzet als droombeeld.
Vandaag de dag blijft von Gloeden's nalatenschap voortleven in de geschiedenis van de queer kunst, zijn mythische beelden verlichten hoe verlangen, klasse en klassieke verbeelding samenkwamen in het fin-de-siècle Sicilië.
