Schedelkunst Telefoonhoesjes
Deze schedelkunst telefoonhoesjes herinterpreteren vanitas stillevens, ukiyo-e anatomie en postimpressionistische koorts in een hedendaags ritueel van aanraking en overdracht. Je apparaat wordt een heiligdom, spiegel, biechthokje: een podium waar de dood zich vermomt als design. Nederlands clair-obscur schurkt tegen de soberheid van Edo-inkt; macabere humor botst met surrealistische sensualiteit. Elke schedel—of hij nu grijnst, gekroond is, of oplost in okeren hitte—draagt de echo van eeuwen van schilders en prentmakers die vergankelijkheid achterna zaten met pigment, rook en schaduw.