In de uitgestrekte ruimte van het kosmos vinden we Thea, de Ruimtenimf. Zij is een hemels wezen van immense kracht en wijsheid, haar bestaan een bewijs van de blijvende aantrekkingskracht van magie en hekserij. Deze krachten, hoewel eeuwenlang verguisd en verkeerd begrepen, zijn nooit echt verdwenen. Ze blijven bestaan, en dagen de rigide tweedelingen van monotheïstische religies uit met hun vloeibaarheid en transcendentie.

Thea's hemelse verblijfplaats, een paleis dat in het kosmos zweeft, is een toevluchtsoord vrij van de morele beperkingen en conventies van een of-of wereld. Hier is zij niet gebonden aan de beperkingen van het aardse bestaan. Haar drankjes en gereedschappen, symbolen van haar magische bekwaamheid, worden allemaal getrokken door de kracht van haar goddelijke inspiratie.

Thea's verhaal is diep geworteld in de oude Griekse mythologie. Bekend als de Titanide van het zicht en de stralende ether van de heldere, blauwe lucht, is zij een baken van licht in de uitgestrekte duisternis van het kosmos. Thea is de nakomeling van Uranus en Gaia, de oeroude godheden van de hemel en de aarde. Samen met haar broer en echtgenoot, Hyperion, baarde zij de zonnegod Helios, de maangodin Selene en de dageraadgodin Eos. Deze afstamming onderstreept haar rol als de voorouder van het licht, een symbool van helderheid en verlichting.