In de uitgestrekte ruimte van de kosmos vinden we Thea, de Ruimtenimf. Ze is een hemels wezen van immense kracht en wijsheid, haar bestaan een bewijs van de blijvende aantrekkingskracht van magie en hekserij. Deze krachten, hoewel eeuwenlang verguisd en verkeerd begrepen, zijn nooit echt verdwenen. Ze blijven bestaan, en dagen de rigide tegenstellingen van monotheïstische religies uit met hun vloeibaarheid en transcendentie.

Thea's hemelse verblijfplaats, een paleis dat in de kosmos zweeft, is een toevluchtsoord vrij van de morele beperkingen en conventies van een of-of wereld. Hier is ze niet gebonden aan de beperkingen van het aardse bestaan. Haar toverdranken en gereedschappen, symbolen van haar magische bekwaamheid, worden allemaal getrokken door de kracht van haar goddelijke inspiratie.

Thea's verhaal is diep geworteld in de oude Griekse mythologie. Bekend als de Titanide van het zicht en de stralende ether van de heldere, blauwe lucht, is ze een baken van licht in de uitgestrekte duisternis van de kosmos. Thea is het nageslacht van Uranus en Gaia, de oer-goden van de hemel en de aarde. Samen met haar broer en echtgenoot, Hyperion, bracht ze de zonnegod Helios, de maangodin Selene en de dageraadgodin Eos ter wereld. Deze afstamming onderstreept haar rol als de voorouder van het licht, een symbool van helderheid en verlichting.