Abstract, Onwerkelijk en Organisch: De Rommelige Magie van Decalcomanie Kunst
Decalcomanie is een surrealistische techniek die abstracte patronen creëert door natte verf of inkt tussen twee oppervlakken te drukken en ze vervolgens te scheiden om unieke, organische ontwerpen te onthullen. Deze methode werd gepopulariseerd door Max Ernst, een Duitse kunstenaar die de techniek in de vroege 20e eeuw via Oscar Dominguez pionierde.
In dit artikel verkennen we de geschiedenis van decalcomanie, hoe het werd gebruikt door surrealistische kunstenaars, stapsgewijze instructies om je eigen decalcomanie kunst te maken, en een tentoonstelling van enkele van de meest opmerkelijke werken van decalcomanie kunst.
Geschiedenis van Decalcomanie
Decalcomanie is een decoratieve techniek waarmee gravures en afdrukken op aardewerk of andere materialen kunnen worden overgebracht. De techniek werd voor het eerst commercieel gebruikt in Engeland rond 1750 en geïmporteerd in de Verenigde Staten ten minste al in 1865. De uitvinding ervan is toegeschreven aan Simon François Ravenet, een graveur uit Frankrijk die later naar Engeland verhuisde en het proces perfectioneerde, dat hij "décalquer" noemde.
Het proces omvat het aanbrengen van inkt, verf of een ander medium op een oppervlak en, terwijl het nog nat is, het bedekken met materiaal zoals papier, glas of aluminiumfolie. Wanneer het materiaal wordt verwijderd, wordt er een patroon overgebracht dat verder kan worden verfraaid. Het meest voorkomende voorbeeld van decalcomanie omvat verf aanbrengen op papier en het vervolgens vouwen, druk uitoefenen en vervolgens het papier ontvouwen om een spiegelpatroon te onthullen.
Naast het gebruik in de beeldende kunst, is decalcomanie gebruikt in commerciële toepassingen zoals massaproductie van kunstoverdrachten of productlabels, bekend als "decals". Vitrificeerbare decalcomanie is een type decalcomanie dat wordt gebruikt voor het overbrengen van decoraties of inscripties op keramiek, glas, plaatmetaal, gietmetaal, of elk ander materiaal dat men wil voorzien van een indruk.
Decalcomanie in Surrealistische Kunst
De techniek werd overgenomen door de Surrealisten om beelden te creëren door toeval in plaats van door bewuste controle. De surrealist Óscar Domínguez verwees naar zijn werk als "decalcomanie zonder vooropgezet object". Hij begon de techniek in 1936 te gebruiken, met gouache dun uitgespreid op een vel papier of ander oppervlak (glas is ook gebruikt), dat vervolgens op een ander oppervlak zoals een doek wordt gedrukt. Domínguez gebruikte zwarte gouache, hoewel kleuren later hun intrede deden. Duitse kunstenaar Max Ernst beoefende ook decalcomanie, evenals Hans Bellmer en Remedios Varo. Salvador Dali waagde zich er ook aan — zie hieronder.
De techniek stelde kunstenaars in staat om abstracte, buitenaardse landschappen en wezens te creëren die de traditionele opvattingen van representatie en realiteit uitdaagden. De resulterende beelden lijken vaak op landschappen, organische vormen, of abstracte vormen, en de techniek steunt sterk op toeval en spontaniteit.
De buitenaardse of droomachtige patronen die in decalcomanie worden gevonden, pasten bij de doeleinden van de Surrealisten. Kunstenaars zoals Ernst zouden de overdrachteffecten benutten die grotten, bomen, rotsformaties onthullen.
De kleuren, vormen, en markeringen van abstracte kunst bieden een innovatieve visuele taal die kunstenaars in staat stelt emoties, ideeën, en ervaringen te communiceren.
Met minder focus op het onderwerp van het kunstwerk, krijgen de processen en materialen waarmee abstracte kunst wordt gemaakt een veel grotere betekenis. Textuur, diepte, en vooral kleur worden essentiële hulpmiddelen in het overbrengen van de intentie van de kunstenaar.
Je Eigen Decalcomanie Kunst Creëren
Je eigen decalcomanie kunst maken is een leuk en eenvoudig proces dat minimale materialen vereist. Hier is een stapsgewijze handleiding...
- Begin met het voorbereiden van je werkoppervlak. Bedek het met een laag plastic of waspapier om het te beschermen tegen de natte verf.
- Kies je verf. Acrylverf werkt goed voor deze techniek, maar je kunt experimenteren met andere soorten verf.
- Breng een laag verf aan op één oppervlak. Je kunt een penseel of een paletmes gebruiken om de verf aan te brengen. Zorg ervoor dat de laag dik genoeg is om een patroon te creëren, maar niet zo dik dat het lang duurt om te drogen.
- Druk een ander oppervlak op het geschilderde oppervlak. Je kunt een stuk papier, canvas of zelfs een ander object zoals een blad of een stuk stof gebruiken.
- Druk stevig naar beneden en til vervolgens het bovenste oppervlak op om het patroon te onthullen dat door de verf is gecreëerd.
- Herhaal het proces met verschillende kleuren en oppervlakken totdat je tevreden bent met het eindresultaat.
Opmerkelijke Decalcomanie Kunstwerken
Decalcomanie is gebruikt om enkele van de meest ingewikkelde en adembenemende kunstwerken in de kunstgeschiedenis te creëren. Hier zijn enkele voorbeelden van beroemde decalcomanie kunstwerken:
Attirement of the Bride door Max Ernst
Kunstenaar
Max Ernst (1891-1976) was een Duitse schilder en beeldhouwer die een van de voornaamste pleitbezorgers van irrationaliteit in de kunst was en een grondlegger van de Automatisme-beweging van het Surrealisme.
Kunstwerk
Attirement of the Bride is een voorbeeld van Ernst's veristisch of illusionistisch Surrealisme, waarin een traditionele techniek wordt toegepast op een incongruent of verontrustend onderwerp.
Het schilderij toont een bruid in een ingewikkeld kostuum dat lijkt te bestaan uit een zeer dik materiaal naast een verspreiding van rode veren. De centrale scène wordt gecontrasteerd met zijn tegenhanger in de afbeelding-binnen-een-afbeelding linksboven. Waar de bruid in dezelfde pose verschijnt, door een landschap van overwoekerde klassieke ruïnes loopt waarvan zij zelf deel uitmaakt...
Attirement van de Bruid werd voltooid in 1940, op een moment waarop de kunstenaar een prominente positie in de kunstwereld had verworven en vrij was om elke richting van zijn verbeelding te verkennen.
Décalcomanie door René Magritte
Kunstenaar
René Magritte (1898-1967) was een Belgische surrealistische kunstenaar, bekend om zijn geestige en tot nadenken stemmende beelden, die vaak vertrouwde objecten in ongebruikelijke contexten plaatst.
Kunstwerk
"Décalcomanie" verkent het concept van transformatie en verberging. Het schilderij probeert het onzichtbare te onthullen door het bestaan van de kunstenaar binnen de buitenwereld te contrasteren met het bestaan van de kunstenaar binnen zijn innerlijke wereld.
Het schilderij toont een figuur die tegen een bewolkte hemel staat, terwijl een ander deel van het doek wolken onthult die eerder door een gordijn werden verborgen. Deze juxtapositie creëert een gevoel van ambiguïteit en nodigt kijkers uit om de relatie tussen het geziene en het verborgene, het echte en het ingebeelde in vraag te stellen. Het gebruik van negatieve ruimte om de omtrek van de man weer te geven, stelt de kijker in staat om zich op beide zijden van het beeld te concentreren en hetzelfde te zien.
Decalcomanie houdt in dat er abstracte patronen worden gecreëerd door natte verf of inkt tussen twee oppervlakken te drukken. Echter, in dit specifieke kunstwerk lijkt Magritte de traditionele techniek niet te gebruiken, maar eerder het concept van decalcomanie als een verzinsel te gebruiken om te spelen met de ideeën van transformatie en verberging die fungeren als twee kanten van onze existentiële medaille.
Untitled door Oscar Dominguez
Kunstenaar
Óscar Domínguez (1906-1957) was een Spaanse surrealistische schilder die bekend stond om zijn losjes weergegeven surrealistische schilderijen. Hij wijdde zich op jonge leeftijd aan schilderen na een ernstige ziekte die zijn groei beïnvloedde en een progressieve vervorming van zijn gezichtsskelet en ledematen veroorzaakte. Domínguez was een pionier van de automatistische techniek van decalcomanie...
Kunstwerk
Domínguez verwees naar zijn werken als "decalcomanie zonder vooraf bedacht object". Hij gebruikte aanvankelijk gouache op papier of glas, en ging daarna verder met het op het doek te drukken.
In "Untitled" gebruikt Domínguez vakkundig decalcomanie om een gevoel van vloeibaarheid en beweging op te roepen. Deze gouacheoverdracht op papier creëerde organische vormen en patronen die spontaan lijken te ontstaan, maar we kunnen zien dat Domínguez decalcomanie tactisch heeft gebruikt om de textuurbeweging van de manen van de leeuw in beweging te creëren. De kunstenaar gebruikte verrassende formaties om een droomachtige compositie te construeren. Waar grenzen tussen realiteit en verbeelding vervagen in de vloeiende beweging van deze jagende leeuw.
Decalcomanie door Salvador Dalí
Kunstenaar
Salvador Dalí (1904-1989) was een Spaanse surrealistische kunstenaar die bekend stond om zijn technische vaardigheid, precieze tekenkunst en de opvallende, bizarre beelden in zijn werk.
Kunstwerk
"Decalcomania" werd in 1936 gemaakt door Salvador Dali. Dit kunstwerk kenmerkt zich door een skeletachtige vrouw met een bloemenhoofd, een motief dat prominent aanwezig was in Dalí's werk tijdens deze periode. Het schilderij is in de stijl van de Naïeve Kunst (Primitivisme) en toont een decalcomania gebogen landschap op de voorgrond. Het landschap bestaat uit ingewikkelde, webachtige patronen die een gevoel van mysterie en intrige oproepen. Met zijn centrale figuur van een raadselachtig skelet toont het schilderij de ruwe veelzijdigheid van de decalcomania-techniek. De betekenis ervan staat wijd open voor interpretaties van allerlei aard over leven en dood.
Sans titre door Hans Bellmer
...
Conclusie
Decalcomania is een fascinerende en onvoorspelbare surrealistische techniek dat al tientallen jaren kunstenaars inspireert. De organische en abstracte patronen die door de methode worden gecreëerd, dagen traditionele opvattingen van representatie en realiteit uit, waardoor kunstenaars buitenaardse landschappen en wezens kunnen creëren die een gevoel van mysterie en intrige oproepen.
Of je nu een ervaren kunstenaar bent of net begint, decalcomanie is een leuke en gemakkelijke techniek om uit te proberen. Met een paar basisbenodigdheden en de bereidheid om te experimenteren, kun je je eigen unieke en onvoorspelbare patronen creëren die je creativiteit en visie weerspiegelen.
—
