W rozległej przestrzeni kosmosu znajdujemy Thea, kosmiczną nimfę. Jest niebiańską istotą o ogromnej mocy i mądrości, a jej istnienie jest świadectwem trwałego uroku magii i czarów. Siły te, choć nowotworowe i niezrozumiane przez wieki, nigdy tak naprawdę nie zniknęły. Utrzymują się, kwestionując sztywne binarie religii monoteistycznych z ich płynnością i transcendencją.
Niebiańska siedziba Thea, pałac zawieszony w kosmosie, jest sanktuarium wolnym od moralnych ograniczeń i konwencji albo lub świata. Tutaj nie jest związana ograniczeniami egzystencji ziemskiej. Jej mikstury i narzędzia, symbole jej magicznej sprawności, są narysowane przez siłę jej boskiej inspiracji.
Historia Thea jest głęboko zakorzeniona w starożytnej mitologii greckiej. Znana jako Titaness of Sight i lśniący eter jasnego, niebieskiego nieba, jest latarnią światła w ogromnej ciemności kosmosu. Thea to potomstwo Uranu i Gai, pierwotne bóstwa nieba i ziemi. Wraz z bratem i małżonkiem Hyperion urodziła boga słońca Helios, boginię księżyca Selene i boginię Dawn Eos. Ta linia podkreśla jej rolę jako progenitor światła, symbol jasności i oświecenia.
