Lazy Nerd Explain: Orientalizm w historii sztuki

Odkrywanie orientalizmu w historii sztuki

Definiowanie orientalizmu

Orientalizm obejmuje zachodnią reprezentację kultur wschodnich, zwłaszcza Bliskiego Wschodu, Azji i Afryki Północnej, przez naukowców, artystów i autorów. Często charakteryzuje się romantyzowanymi, egzotycznymi i stereotypowymi portretami tych kultur.

Historia orientalizmu

Pojawiające się w XIX wieku, W czasach wysokiego kolonializmu orientalizm był środkiem dla zachodnich mocarstw do zrozumienia i kontroli tych regionów za pomocą własnych punktów odniesienia. Wyznaczenie między sobą i innymi, jakby ich droga była dobra, właściwa, oświecona i drogi innych, były tajemnicze, niebezpieczne, intrygujące, ale zacofane. W miarę upływu czasu koncepcja ewoluowała, aby obejmować nie tylko artystyczne i naukowe przedstawienia Wschodu, ale także Podstawowe postawy i przekonania kształtowanie tych przedstawień.

Edward powiedział i orientalizm w sztuce

Termin Orientalizm zyskał na znaczeniu w świecie akademickim po opublikowaniu Edward Said's przełomowa książka ”orientalizm, „W 1978 r. Said argumentował, że orientalizm był nie tylko niewinną fascynacją, ale formą kulturowego imperializmu, która utrwalała stereotypy i promowała ideę zachodniej wyższości. Te kwestie wciąż rezonują w dzisiejszym świecie. Chociaż rozumiemy akceptowalne granice uznania vs. Środki lepiej niż kiedykolwiek, przywłaszczenie kulturowe jest dosłownie żywym, oddychającym problemem do dziś. Z całą złożonością wiąże się z byciem człowiekiem i osuszonym.

Orientalizm: zasłona zaprzeczenia

Zniekształcanie wschodniej rzeczywistości

Jednym z najbardziej szkodliwych aspektów orientalizmu jest sposób, w jaki zniekształca rzeczywistość świata wschodniego. Koncentrując się na wyidealizowanej i romantyzowanej wersji Wschodu, ludzie Zachodu stworzyli fałszywy obraz, który zaprzecza prawdziwej złożoności i różnorodności kultur wschodnich. Ta zaprzeczenie nie tylko wprowadza w błąd Wschód, ale także wzmacnia poczucie wyższości na Zachodzie, dodatkowo zakorzeniając podział między dwoma światami.

Utrzymanie stereotypów

Orientalizm utrwala kilka stereotypów na temat kultury, praktyk i społeczeństwa niezachodnich cywilizacji. Te stereotypy obejmują przedstawienie Wschód jako egzotyczne, mistyczne i zmysłowe, a także przedstawienie Wschodu jako szeroko gorszego od Zachodu.

Orientalizm utrwala również stereotypy na temat statusu kobiet w społeczeństwach niezachodnich, przedstawiając je jako uciskane i potrzebujące interwencji zachodniej. Jest także oparty na wyścigach i często dostarczany jako komplement wsteczny. Jak orientaliści stereotypy na temat Amerykanów z Azji Wschodniejna przykład, którzy od dawna byli przedstawiani jako kujony, niedojrzałe, dziecięce i niemowlęce. Orientalizm wiąże się również ze stereotypem „szlachetnego dzikusa”, który żywi się niewłaściwymi pomysłami Prymitywizm, który został również użyty do uzasadnienia kolonializmu i białej supremacji, podobnie jak orientalizm.

Wzmacniające struktury władzy

Orientalizm i imperializm są ściśle powiązane. Orientalizm to praktyka przedstawienia Wschód jako egzotyczne, mistyczne i gorsze od Zachodu imperializm to praktyka utrzymywania lub rozszerzania władzy, szczególnie poprzez ekspansjonizm, stosowanie twardej władzy (władzy gospodarczej i militarnej), ale także władzy miękkiej (władzy kulturalne i dyplomatyczne), ustanawianie lub utrzymanie hegemonii i mniej lub bardziej formalnego imperium.

Imperializm kulturowy odnosi się do kulturowych wymiarów imperializmu. Opisuje praktyki, w których kraj angażuje kulturę (język, tradycję i rytuał, politykę, ekonomię) w celu tworzenia i utrzymywania nierównych relacji społecznych i gospodarczych między krajami.

Imperializm kulturowy może odnosić się do przymusowej akulturacji podmiotu populacji lub dobrowolnego przyjęcia obcego kultury przez osoby, które nie są częścią kultury dominującej. Innymi słowy, Jak wyjaśnia Edward Said, Imperializm jest szerszą koncepcją, która obejmuje imperializm kulturowy jako jeden z jego wymiarów.

Orientalizm został wykorzystany do uzasadnienia imperializmu poprzez przedstawianie społeczeństw niezachodnich jako gorszych i potrzebujących zachodniej interwencji. Edward powiedział argumentował w swojej książce "Kultura i imperializm„Ta literatura ma„ moc opowiadania lub blokowania innych narracji przed formowaniem i powstaniem ”, co może być sprzeczne z kolonizacją narodu. Dlatego orientalizm zastosowano do kontrolowania odległych ziem i narodów. Ogólnie orientalizm i imperializm są ściśle powiązane , z orientalizmem wykorzystywanym do uzasadnienia i utrwalania imperializmu.

Kolonialne perspektywy świata wschodniego

W erze kolonialnej orientalizm działał jako narzędzie dla zachodnich mocarstw uzasadnienia ich dominacji nad społeczeństwami wschodnimi. Przedstawiając Wschód jako egzotyczny, enigmatyczny i ostatecznie gorszy, ludzie Zachodu mogą racjonalizować swoje imperialistyczne dążenia. Ten punkt widzenia pozwolił im postrzegać się jako Zbawiciele, dostarczając cywilizację i oświecenie do tak zwanego „zacofanego” królestwa wschodniego.

Orientalizm wzmocniony i utrwalony kolonialne perspektywy Wschodni świat za pomocą różnych środków, w tym sztuki, literatury i kina. Oraz T„Złoty wiek” orientalizmu przyniósł mnóstwo wyidealizowanych obrazów Wschodu. Prace te często podkreślają egzotyczne i zmysłowe aspekty kultur wschodnich, prezentując je jako powiatowo różne od Zachodu. Ten romantyzowany pogląd na świat wschodni służył jedynie wzmocnieniu stereotypów i zwiększenia odległości między Wschodem a Zachodem, utrwalając poczucie „inności”.

Oto kilka konkretnych przykładów:

1. Literatura: Rudyard Kipling„Wiersz” Ciężar białego człowieka" (1899) Przykładuje kolonialny sposób myślenia, przedstawiając Wschód jako niecywilizowany i potrzebujący zachodniej interwencji w celu „cywilizacji” ludności tubylczej.
2. Kino: Filmy takie jak „Szejk” (1921) i "Lawrence z Arabii„(1962) utrwalono stereotypy orientalistyczne, przedstawiając Wschód jako miejsce egzotyzmu, niebezpieczeństwa i zmysłowości, jednocześnie wzmacniając pojęcie heroicznego Człowiek z zachodu który wnosi porządek i cywilizację do regionu.
3. Relacje z wiadomościami: Western Media wciąż przedstawiają Wschód, szczególnie Bliski Wschód, jako region konfliktu, terroryzmu i ekstremizmu religijnego, wzmacniając negatywne stereotypy i uzasadniając zachodnią interwencję.

Te przykłady pokazują, w jaki sposób orientalizm został użyty do stworzenia binarnego światopoglądu, który dzieli "Wschód i zachód," Z Zachód postrzegany jako lepszy, racjonalny i cywilizowany, podczas gdy Wschód jest przedstawiany jako zacofany, egzotyczny i despotyczny. Ta perspektywa służyła uzasadnianiu projektów kolonialnych i nadal wpływa na zachodnie postrzeganie świata wschodniego.

Fantazyjna wizja wschodnia

Orientalizm w europejskiej sztuce i literaturze XIX wieku

Orientalizm w sztuce

orientalizm osiągnął szczyt podczas gorączki ekspansji kolonialnej - Robienie wyobraźni to, co najlepsze W erze romantycznej. Jean-Léon Gérôme, Eugène Delacroix, I Frederic Leighton były wiodącymi oprawami ruchu orientalistycznego w XIX-wiecznej sztuce akademickiej. Kształtowali sztukę orientalistyczną, przedstawiając wymyślone sceny orientalistyczne i starannie malując to, co zaobserwowali. W szczególności Gérôme jest znany ze swojego zmysłowego, krzykliwego i wyraźnego seksualnego stylu.

Wspólne tematy w ich pracy obejmują egzotyki, erotyzm i mistycyzm poprzez Artystyczna symbolika. Wyciągali inspirację z Wschodni kultury, w tym indyjskie, bizantyjskie i Greco-rzymski sztuka. Przedstawili także tematy, takie jak ascetycy, niewolnicy i jeńcy, często z brakiem realizmu i dynamizmu, aby zwiększyć emocjonalny wpływ ich pracy.

A oto kilka specyficznych, fantazyjnych i zniekształconych przedstawień orientalizmu w historii sztuki:

1. Eugène Delacroix„Kobiety algierów w swoich Apartament" (1834): Ten obraz przedstawia algierskie kobiety w haremu, przedstawiając je jako pasywne i zmysłowe przedmioty pożądania. Praca utrwala stereotyp kobiet wschodnich jako uległych i egzotycznych.
2. Jean-Auguste-Dominique Ingres„S” Łaźnia turecka" (1862): Obraz ten pokazuje grupę nagich kobiet w tureckiej kąpieli, podkreślając ich zmysłowość i egzotykę. Praca wzmacnia pojęcie Wschodu jako miejsca hedonizmu i pobłażania.
3. „Snake Charmer” (1879) Jean-Lérôme (1879): Ten Europejski orientalista Obraz przedstawia młodego nagiego chłopca, który zabawiał grupę znacznie starszych mężczyzn z uroczym występem węża. Ekspert sztuki Linda NOCHLIN Uważa, że ​​Gérôme maluje świat wschodni, jakby utknął w czasie, nigdy się nie zmienia. I dEpiktowanie chłopca bez ubrania go seksualizuje jednocześnie zwiększając niewłaściwy pomysł, że kultury wschodnie są „zacofane”. Budowanie w ramach pomysłów wizualnych, które przedstawiają kultury wschodnie jako egzotyczne, tajemnicze i prymitywne, wzmacniające zachodnią wyższość.

Orientalizm w literaturze

Pisarze tacy jak Pierre Loti, Gustave Flaubert i Edward Fitzgerald również przyczynili się do orientalistycznej twórczości. Ich prace często obejmowały wschodnie ustawienia i postacie, rzucając je w egzotyczne i tajemnicze role.

Tłumaczenie Fitzgeralda Perska Rubaiyat był szczególnie wpływowy w kształtowaniu zachodniego postrzegania Wschodu. Flaubert Salammbô, powieść osadzona w starożytnej Kartaginie, jest również godnym uwagi dziełem Literatura orientalistyczna. Prace Loti, w tym Aziyadé I Les Désenchantées, miały również wpływ na kształtowanie zachodniego postrzegania Wschodu.

Ogólnie rzecz biorąc, ich prace przyczyniły się do fascynacji świata zachodniego Wschodem i pomogły ukształtować ruch orientalisty w literaturze. Te literackie przedstawienia zwiększyły pojęcie Wschodu jako miejsca fantazji i ucieczki, oddzielić od rzeczywistości.

Poetycka licencja i licencja artystyczna pożyczyły emocjonalną wagę rasistowskim pomysłom egzotyzmu, które stały się powszechnie używanym kolonialnym uznaniem dla innych ludzi ... najwyraźniej w najmilszym możliwym sposobie. Uczynienie egzotyczne wysoce kontrowersyjne słowo samo w sobie, biorąc pod uwagę „nie ma obcych ziem, to podróżnik jest obcy” - Robert Louis Stevenson.

Egzotyczne to słowo najczęściej używane do narażania codziennego życia ludzi „nie jak my” jako obce, tajemnicze, ciekawostki ... zamiast rozpoznawać Ty podczas podróży jest ten nie na miejscu. Pomysł, który wystraszył wielu kolonistów, którzy wierzyli, że świat był ich Oyster ... i to ich droga była właściwa. Właściwie w rzeczywistości. Który jest tym samym impulsem, który nie przynosi dziś wielu podróżników. Sprawienie, by reagowali na postrzępiony sposób odzyskania kontroli nad środowiskiem, które nie jest ich domem. Gdzie są gościem. Ale dygresję ...

Faktem jest, że sztuka orientalistyczna była głównie Służy do wzmocnienia binarnego światopoglądu To podzieliło „Wschód” i „Zachód”, utrwalając pojęcie zachodniej wyższości i racjonalności nad „nierozwiniętym” i „prymitywnym” Wschodem. Ta perspektywa poparła ambicje kolonialne i uzasadniła dominację europejską Wschodni regiony.

Japonizm i jego wpływ na sztukę zachodnią

Japonizm, francuski termin odnoszący się do popularności i wpływu japońskiej sztuki i designu na artystów Europy Zachodniej w XIX wieku, jest znaczący w kontekście orientalizm ponieważ reprezentuje konkretny fascynacja japońskiej kultury i estetyki. Japonizm zbudowany na wpływach orientalistycznych, które były wszechobecne Europejski neoklasyczny i romantyczny sztuka. Wprowadzenie japońskiej sztuki i designu do Europy rewolucje w kompozycji, paletai przestrzeń perspektywiczna, wpływający na artystów takich jak monet, van Gogh, I Świstak.

Chwila Japonizm ma podobieństwa do orientalizmu, takie jak egzotyka Wschodni Kultury i wzmocnienie zachodniej wyższości różni się również w niektórych aspektach. Sztuka japońska został doceniony za unikalne cechy i często był asymilowany jako organiczny wyraz zachodnich ideałów artystycznych. Wpływ Japonizme na sztukę współczesną, szczególnie nacisk na płaskie samoloty i spłaszczający efekt przypominający Odciski drewna, stał się centralnym dla modernistycznego malarstwa.

Jednak, podobnie jak orientalizm, Japonizm został skrytykowany za utrwalenie stereotypów i wprowadzenia w błąd japońskiej kultury, które wspierały kolonialne ambicje mocarstw zachodnich. Współcześni artyści i uczeni nadal badają niuanse i złożoności japonizmu oraz jego związek z orientalizmem.

Orientalizm w sztuce amerykańskiej z początku XX wieku

Podczas gdy orientalizm był bardziej powszechny w sztuce europejskiej w XIX wieku, jego wpływ rozszerzył się również na sztukę amerykańską, a artyści badali Wschodni kultury i włączanie elementów egzotycznych do swoich dzieł. W tym James McNeill Whistler i John Singer Sargent, którzy obaj włączyli do swoich obrazów elementy kultur wschodnich. Ci artyści często używali orientalistycznych tematów, aby dodać egzotyzmu i intrygi do swoich dzieł.

W XX wieku, Świat sztuki zaczął przepakowywać orientalizm, podkreślając międzykulturowe wpływy artystyczne bez pełnego radzenia sobie z kontekstami kolonialistycznymi. Takie podejście często przedstawiało orientalizm jako łagodny sposób estetyki, a nie ideologiczne uzasadnienie europejskiej przemocy i ujarzmienia kolonialistycznego.

Współcześni artyści, szczególnie ci ze wschodnich kultur, zajmowali się i kwestionując orientalizm w swoich pracach, oferując alternatywne narracje i perspektywy, które przeciwdziałają Eurocentryk pogląd. Ci artyści mają na celu stworzenie bardziej integracyjnego i dopracowanego zrozumienia kultur wschodnich, uznając złożone historyczne i polityczne implikacje orientalizmu.

Ogólnie rzecz biorąc, społeczno-historyczne skutki orientalizmu w sztuce amerykańskiej XX wieku można zobaczyć w ciągłym badaniu tematów wschodnich, reinterpretacji orientalistycznych tropów oraz trwającej debaty otaczającej konteksty i implikacje kolonialistyczne orientalizmu w sztuce.

Orientalizm w kinie

Orientalizm był używany w kinie na różne sposoby, często utrwalając stereotypy i egzotyczne Wschodni kultury. W filmach amerykańskich, szczególnie filmach akcji, zastosowano orientalizm przedstawiaj postacie z Bliskiego Wschodu jako terroryści, wzmacnianie negatywnych stereotypów i promowanie mentalności „USA kontra one”. Przykłady takich filmów to „American Sniper” i seria „Indiana Jones”.

W science fiction i futurystycznych filmachOrientalizm wpłynął na wizualną reprezentację dystopijnych miast, często zawierających elementy z azjatycką, jak widać w filmach ”Blade Runner„Podejście to odzwierciedla zachodnią fascynację kulturami wschodnimi i ich postrzeganą„ inności ”.Kino kolonialne obejmowało również motywy orientalistyczne, przedstawiając zniekształcone i bezdźwięczne reprezentacje rodzimych postaci w predefiniowanych granicach wyobraźni kolonialnych. Takie podejście wzmocniło pojęcie zachodniej wyższości i Uzasadniona przemoc i ujarzmienie kolonialistyczne.

Współcześni artyści i filmowcy zaczęli rzucić wyzwanie i reinterpret orientalizm w kinie, oferując alternatywne narracje i perspektywy, które przeciwdziałają Eurocentryk pogląd. Ta zmiana ma na celu stworzenie bardziej integracyjnego i dopracowanego zrozumienia kultur wschodnich oraz zajęcie się złożonymi historycznymi i politycznymi implikacjami orientalizmu w kinie.

Krytyka stereotypów orientalizmu

Stereotypy w orientalizmie

Jedną ze znaczących krytyków orientalizmu jest wzmocnienie stereotypów. Te przedstawienia często stanowią jednowymiarowy i egzotyczny pogląd na kultury wschodnie, które mogą utrwalić nieporozumienia i wprowadzenie w błąd.

• Orientalizm często przedstawia kultury wschodnie jako egzotyczne, mistyczne i zmysłowe. Zmniejsza to różnorodne kultury do zestawu stereotypów.
• Ludzie ze Wschodu są przedstawiani jako zniewieściały, uległy lub barbarzyński. Promuje to stereotypy dotyczące ról płciowych.
• Sztuka orientalistyczna często pokazuje osoby wschodnie noszące skomplikowane, niepraktyczne kostiumy. To przesadza z różnicami kulturowymi.
• Historie osadzone na Wschodzie opierają się na tropach takich jak węża czarownicy, magiczne dywany i haremy. To przedstawia przesadną i wyimaginowaną wersję kultur wschodnich.

Przywłaszczenie kulturowe

Kolejną krytyką orientalizmu jest kwestia przywłaszczenia kulturowego. Zastosowanie elementów kultury wschodniej w sztuce zachodniej zostało skrytykowane za wyciągnięcie tych elementów z kontekstu i przedstawienie ich w sposób, który lekceważy ich znaczenie kulturowe.

• Motywy takie jak kaligrafia lub szczegóły architektoniczne są wyodrębnione z ich pierwotnego kontekstu kulturowego.
• Symbole religijne, takie jak Budda lub hinduskie bogowie, są używane dekoracyjnie, a nie z szacunkiem.
• Odzież i kostiumy są noszone bez względu na ich znaczenie duchowe lub społeczne.
• Praktyki kulturowe, takie jak joga lub sztuki walki, są modyfikowane w celu dostosowania do zachodnich gustów, a nie tradycji wschodnich.

Etnocentryzm

Orientalizm został również skrytykowany za promowanie etnocentryzmu, co jest wiarą w nieodłączną wyższość własnej kultury. Przedstawiając kultury wschodnie jako egzotyczne i tajemnicze, orientalizm może przypadkowo wzmocnić ideę, że kultura zachodnia jest „normą”, a inne są odchyleniami od tej normy.

• Zachód jest przedstawiany jako racjonalny, nowoczesny i postępowy. Wschód jest przedstawiany jako zacofany, prymitywny i nierozwinięty.
• Przyjmuje się, że zachodnie perspektywy i wartości są uniwersalne, podczas gdy perspektywy wschodnie są postrzegane jako obce.
• Zachód jest pokazany jako dominujący; Wschód jest pokazany jako pasywny. To usprawiedliwia imperializm i kolonializm.
• Zachód zyskuje wiedzę na temat Wschodu; Wschód pozostaje tajemniczy i potrzebuje zachodniego badania.

Reinterpretacja orientalizmu w sztuce współczesnej

W ostatnich latach artyści z kultur wschodnich zaczęli reinterpretować orientalizm, wykorzystując go jako platformę do kwestionowania stereotypów i odzyskiwania ich dziedzictwa kulturowego. Ci artyści często włączają tematy orientalistyczne do swojej pracy, ale robią to w sposób, który krytykuje perspektywę eurocentryczną i promuje zrozumienie kulturowe.

• Artyści obalają orientalistyczne obrazy, aby podkreślić ich redukcyjny charakter.
• Współczesne prace opierają się na wschodnich pomysłach duchowych i ikonografii, aby wzmocnić pozycję kultur wschodnich.
• Egzotified „Eastern Inne” zastępuje się powiązanymi, humanizowanymi przedstawieniami ludności wschodniej.
• Artyści odzyskują własne narracje, a nie polegają na zachodnich interpretacjach.
• Tożsamość skrzyżowań na Wschodzie są badane poprzez sztukę, zakłócając orientalistyczne pliki binarne.

Wniosek

Orientalizm był znaczącym aspektem historii sztuki, wpływającym na wielu artystów i stylów. Chociaż przyczynił się do utrwalenia stereotypów i przywłaszczenia kulturowego, zainspirował także współczesnych artystów do podważania tych pojęć i promowania wymiany kulturowej w wielu (wielu) momentach. Gdy nadal badamy świat historii sztuki, kluczowe jest uznanie wpływu orientalizmu i dążenie do bardziej integracyjnego i dopracowanego zrozumienia kultur wschodnich.