Op een andere dag van de zon bevinden een moeder en haar jongen zich ergens waar ze niet mogen zijn. Verloren achter de mijmering van een carnaval - op zoek naar een weg terug naar een realiteit die er nooit zo helder uit zal zien nu ze dit droomlandschap tegenkwamen. Een speeltuin voor de spelers, en ... was dat een eenhoorn die met een draak speelde? Backstage, alles was mogelijk. En terwijl ze gehypnotiseerd stonden - onopgemerkt temidden van de Hullabaloo - vroegen de twee zich hardop af (zonder een geluid te maken) als ze misschien voor altijd verloren zijn ...
Moeder en haar zoon, verloren maar toch gevonden, zijn de typische waarnemers - net zoals we allemaal zijn wanneer we met ontzag worden getroffen. Waardoor deze 'achterkant' carnaval -setting met alle klassiekers kan spelen - van Wonderland tot Willy Wonka en zelfs de middeleeuwse traditie van het 'Feast of Fools', een subversief festival dat sociale hiërarchieën omzeilde en een korte ontsnapping uit de starheid van de starheid van de starheid van de starheid van de starheid van de stijf toestond uit feodaal leven. Een alleen utopie van één nacht waar de regels voor de 'echte wereld' werden geschorst.
Dus zijn ze verloren? Misschien. Maar soms is verloren zijn de eerste stap om jezelf te vinden. En in deze buitenaardse speeltuin, temidden van de kakofonie van fantastische wezens en onvoorstelbare bezienswaardigheden, vinden ze iets veel waardevoller dan welke koets ze dan ook kunnen brengen. Een moment van puur, onvervalst wonder dat noch tijd noch de realiteit kan wissen.
