Η Echo ήταν ένα πιόνι στους Αγώνες των Θεών, που χρησιμοποίησε ο Δία για να αποσπάσει τη σύζυγό του Hera από Dalliances με άλλες νύμφες. Η τιμωρία της για να παίξει ένα ρόλο σε αυτή την εξαπάτηση ήταν μια σκληρή: Η Hera απογύμνωσε την ηχώ της από την αληθινή φωνή της - μόνο σε θέση να επαναλάβει τις λέξεις που της μιλούσαν. Μια κατάρα που την άφησε ανίκανη να εκφράσει την αγάπη της, οδηγώντας στην απελπισία και την τελική μετασχηματισμό της σε τίποτα περισσότερο από μια ηχώ ...
Στην ερμηνεία μου αυτού του μύθου, η τραγωδία του Echo γίνεται ο θρίαμβος της. Βρίσκεται μπροστά σε ένα καζάνι της υποτροπής. Κοντά στον ακμάζοντα καταρράκτη ενός καταρράκτη, πάνω από ένα κρεβάτι κελυφών που αντανακλούν τα κύματα του ωκεανού από μακριά πριν πιπιλίζουν τις προβολές της και αντανακλώντας τους πίσω από τις θάλασσες - ρίχνοντας ξόρκια ομιλίας πάνω από τα πληρώματα των ανυποψίαστων πλοίων. Οδηγώντας το καθένα στη μοίρα τους, ένα κουτί φωνής κάθε φορά. Η μιμητικότητα του Echo, μια φορά μια κατάρα, έχει γίνει τώρα το μεγαλύτερο όπλο της…
