Κοιτάζουν μέσα από τις παλίρροιες αμφιβολίας κάθε βράδυ για να δουν αν η υπόσχεση διατηρήθηκε. Στην επιφυλακή για την επιστροφή του εραστή τους. Το άγριο. Το σοφό. Αυτός του οποίου η απόσταση έκανε την καρδιά τους να αισθάνεται κατακτημένη. Αυξάνονται κάθε μέρα μέχρι να σκεφτούν τίποτα άλλο. Αυτός που υποσχέθηκε ότι όλα θα αξίζει τον κόπο, στο τέλος. Αλλά αυτό ήταν πριν από χρόνια. Άλλες σκέψεις είχαν αρχίσει να φυσούν μέσα. Περνώντας σαν τα πλοία που τα έβλεπαν από καιρό και στη συνέχεια, εισβάλλοντας στη νυχτερινή προσευχή τους κάτω από τα αστέρια. Τα πανιά που εκτοξεύονται από τη ριπή της δυσπιστίας του πληρώματος. Σκληρές ψυχές που τρέχουν στους τόνους falsetto μιας χορωδίας αγόρι εκκλησίας. Στόμα agape. Τα άκρα κατεψυγμένα. Πλωτή από το ισχυρό θηρίο που ήθελε μόνο να μείνει ειρηνικά. Αλλά το πλήρωμα σε αυτά τα πλοία δεν θα σταματήσει ποτέ να μιλάει. Λέγοντας σε οποιονδήποτε θα ακούσει. Ένα στιγμιαίο κλασικό για τους τραχούς ναυτικούς που νόμιζαν ότι είχαν δει όλα. Σκάλισμα και λάκα στην ιστορία στις ταβέρνες σε όλη την κομητεία. «Στρογγυλά τραπέζια κουζίνας με οικογένεια και φίλους. Την ώρα για ύπνο με μικρά παιδιά, επίσης. Τα ευρύτατα μάτια που αναζητούν το μάγουλο πρόσωπο τους για μια συναρπαστική παύλα τρομοκρατίας από την ανοικτή θάλασσα. Και κανένας από τους ανθρώπους που άκουγαν αυτή την ιστορία - είπαν και επαναλήφθηκαν - θα γνωρίζουν ποτέ ότι ο χορός τους με τον κίνδυνο ήταν μια πονηρή ιστορία ελπίδας και λαχτάρας ...
Art
