Lazy Nerd Explyer: Η τέχνη της Decalcomania είναι ένα καυτό χάος

Περίληψη, αλλοδαπός και οργανικός: Η βρώμικη μαγεία της τέχνης decalcomania

Η Decalcomania είναι μια υπερρεαλιστική τεχνική που περιλαμβάνει τη δημιουργία αφηρημένων μοτίβων πιέζοντας υγρό χρώμα ή μελάνι μεταξύ δύο επιφανειών και στη συνέχεια διαχωρίζοντάς τα για να αποκαλύψουν μοναδικά, οργανικά σχέδια. Αυτή η μέθοδος διαδόθηκε από τον Max Ernst, γερμανό καλλιτέχνη που πρωτοστάτησε στην τεχνική στις αρχές του 20ου αιώνα μέσω του Oscar Dominguez.

Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε την ιστορία της decalcomania, πώς χρησιμοποιήθηκε από τους σουρεαλιστές καλλιτέχνες, τις οδηγίες βήμα προς βήμα για να δημιουργήσουμε τη δική σας τέχνη decalcomania και μια βιτρίνα μερικών από τα πιο αξιοσημείωτα έργα της τέχνης decalcomania.

Ιστορία της decalcomania

Η Decalcomania είναι μια διακοσμητική τεχνική με την οποία τα χαρακτικά και οι εκτυπώσεις μπορούν να μεταφερθούν σε αγγειοπλαστική ή σε άλλα υλικά. Η τεχνική χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο εμπόριο στην Αγγλία γύρω στο 1750 και εισήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες τουλάχιστον ήδη από το 1865. Η εφεύρεσή του αποδόθηκε στον Simon François Ravenet, έναν χαράκτη από τη Γαλλία που μετακόμισε αργότερα στην Αγγλία και τελειοποίησε τη διαδικασία, την οποία ονόμασε "διακόσμηση".

Η διαδικασία περιλαμβάνει την εφαρμογή μελάνης, βαφής ή άλλου μέσου σε μια επιφάνεια και, ενώ εξακολουθεί να είναι υγρό, το καλύπτει με υλικό όπως χαρτί, γυαλί ή αλουμινόχαρτο. Όταν αφαιρεθεί, Το υλικό μεταφέρει ένα μοτίβο Αυτό μπορεί να διακοσμηθεί περαιτέρω. Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα της decalcomania περιλαμβάνει Εφαρμογή χρώματος σε χαρτί και στη συνέχεια αναδιπλώνετε το, εφαρμόζοντας πίεση και στη συνέχεια ξεδιπλώνοντας το χαρτί για να αποκαλύψετε ένα μοτίβο καθρέφτη.

Εκτός από τη χρήση της σε τέχνη, η Decalcomania έχει χρησιμοποιηθεί σε εμπορικές εφαρμογές, όπως μεταφορές τέχνης βασικών προϊόντων που παράγονται μαζικά, γνωστές ως "decals". Η υαλοποιήσιμη decalcomania είναι ένας τύπος decalcomania που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά διακοσμήσεων ή επιγραφών σε κεραμικά, γυαλί, λαμαρίνα, χυτοσίδηρο ή οποιοδήποτε άλλο υλικό που είναι επιθυμητό να προσφέρετε με εντύπωση.

Decalcomania σε σουρεαλιστική τέχνη

Η τεχνική υιοθετήθηκε από τους σουρεαλιστές για να δημιουργήσουν εικόνες τυχαία και όχι μέσω συνειδητού ελέγχου. Ο σουρεαλιστής Óscar Domínguez αναφέρθηκε στο έργο του ως "decalcomania χωρίς προκαθορισμένο αντικείμενο". Πήρε την τεχνική το 1936, χρησιμοποιώντας το Gouache εξαπλώθηκε λεπτό σε ένα φύλλο χαρτιού ή άλλης επιφάνειας (χρησιμοποιήθηκε γυαλί), το οποίο στη συνέχεια πιέζεται σε μια άλλη επιφάνεια, όπως ένας καμβάς. Ο Domínguez χρησιμοποίησε το Black Gouache, αν και τα χρώματα αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους. Ο Γερμανός καλλιτέχνης Max Ernst ασκούσε επίσης Decalcomania, όπως και ο Hans Bellmer και ο Remedios Varo. Ο Σαλβαδόρ Ντάλι έβγαλε επίσης - δείτε παρακάτω.

Η τεχνική επέτρεψε στους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν αφηρημένα, αλλοδαπή τοπία και πλάσματα που αμφισβήτησαν τις παραδοσιακές αντιλήψεις εκπροσώπησης και πραγματικότητας. Οι εικόνες που προκύπτουν συχνά μοιάζουν με τοπία, οργανικές μορφές ή αφηρημένα σχήματα και την τεχνική βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τύχη και τον αυθορμητισμό.

Τα αλλοδαπή ή ονειρικά σχέδια που βρέθηκαν στην Decalcomania ταιριάζουν στους σκοπούς των σουρεαλιστών. Καλλιτέχνες όπως ο Ernst θα εκμεταλλευτούν τα αποτελέσματα μεταφοράς που αποκαλύπτουν σπηλιές, δέντρα, σχηματισμούς βράχου.

Τα χρώματα, τα σχήματα και τα σημάδια του αφηρημένη τέχνη Παρέχετε μια καινοτόμο οπτική γλώσσα που επιτρέπει στους καλλιτέχνες να επικοινωνούν τα συναισθήματα, τις ιδέες και τις εμπειρίες.

Με λιγότερη έμφαση στο θέμα του έργου, οι διαδικασίες και τα υλικά με τα οποία δημιουργείται η αφηρημένη τέχνη να πάρει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Η υφή, το βάθος και ιδιαίτερα το χρώμα γίνονται ζωτικά εργαλεία για να μεταφέρουν την πρόθεση του καλλιτέχνη.

Δημιουργία της δικής σας τέχνης decalcomania

Η δημιουργία της δικής σας τέχνης decalcomania είναι μια διασκεδαστική και εύκολη διαδικασία που απαιτεί ελάχιστα υλικά. Ακολουθεί ένας οδηγός βήμα προς βήμα ...

1. Ξεκινήστε προετοιμάζοντας την επιφάνεια εργασίας σας. Καλύψτε το με ένα στρώμα πλαστικού ή κεριού χαρτιού για να το προστατεύσετε από το υγρό χρώμα.
2. Επιλέξτε τα χρώματα σας. Τα ακρυλικά χρώματα λειτουργούν καλά για αυτήν την τεχνική, αλλά μπορείτε να πειραματιστείτε με άλλους τύπους βαφής.
3. Εφαρμόστε ένα στρώμα χρώματος σε μία επιφάνεια. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πινέλο ή ένα μαχαίρι παλέτας για να εφαρμόσετε το χρώμα. Βεβαιωθείτε ότι το στρώμα είναι αρκετά παχύ για να δημιουργήσει ένα μοτίβο αλλά όχι τόσο παχύ που θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να στεγνώσει.
4. Πιέστε μια άλλη επιφάνεια στην βαμμένη επιφάνεια. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κομμάτι χαρτί, καμβά ή ακόμα και ένα άλλο αντικείμενο όπως ένα φύλλο ή ένα κομμάτι υφάσματος.
5. Πιέστε σταθερά και στη συνέχεια σηκώστε την επάνω επιφάνεια μακριά για να αποκαλύψετε το μοτίβο που δημιουργείται από το χρώμα.
6. Επαναλάβετε τη διαδικασία με διαφορετικά χρώματα και επιφάνειες μέχρι να είστε ικανοποιημένοι με το τελικό αποτέλεσμα.

Αξιοσημείωτα έργα τέχνης decalcomania

Η Decalcomania έχει χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει μερικά από τα πιο περίπλοκα και εμπνευσμένα έργα τέχνης στην ιστορία της τέχνης. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα διάσημων έργων τέχνης decalcomania:

Attirement της νύφης από τον Max Ernst

Καλλιτέχνης

Μέγιστος Ερντά (1891-1976) ήταν Γερμανός ζωγράφος και γλύπτης που ήταν ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές του παραλογισμού στην τέχνη και ένας δημιουργός του κινήματος του αυτοματισμού του σουρεαλισμού.

Έργα τέχνης

Το Attirement της νύφης είναι ένα παράδειγμα Ο επαληθευτικός ή ψευδαισθητικός σουρεαλισμός του Ernst, στην οποία μια παραδοσιακή τεχνική εφαρμόζεται σε ένα ασυμβίβαστο ή ανησυχητικό θέμα.

Η ζωγραφική απεικονίζει μια νύφη σε μια περίπλοκη στολή που φαίνεται να συνδυάζει ένα πολύ παχύ υλικό παράλληλα με μια εξάπλωση κόκκινων φτερών. Η κεντρική σκηνή έρχεται σε αντίθεση με το αντίστοιχο του στο Εικόνα-με-μια εικόνα στην επάνω αριστερά. Όπου η νύφη εμφανίζεται στην ίδια στάση, περπατώντας μέσα από ένα τοπίο κατάφυτα κλασικά ερείπια που η ίδια είναι εκτός ...

Επιταγή της νύφης ολοκληρώθηκε το 1940, σε ένα σημείο όπου ο καλλιτέχνης είχε δημιουργήσει μια εξέχουσα θέση στον κόσμο της τέχνης και ήταν ελεύθερος να εξερευνήσει οποιαδήποτε λεωφόρο της φαντασίας του.

Décalcomanie από τον René Magritte