11 διάσημοι καλλιτέχνες κολάζ που καθόρισαν την τέχνη

Από το Dada στον φεμινισμό: Εξερευνώντας τον αντίκτυπο των διάσημων καλλιτεχνών κολάζ

Κολάζ τέχνης είναι μια μοναδική μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης που περιλαμβάνει το συνδυασμό διαφορετικών στοιχείων και υλικών για τη δημιουργία μιας συνεκτικής και οπτικά εκπληκτικής εικόνας.

Η τέχνη του κολάζ έχει ένα πλούσια ιστορία χρονολογείται Επιστροφή στον 12ο αιώνα Ιαπωνία - Ένας χρόνος Looooong πριν ο Pablo Picasso και ο Georges Braque επανέλαβαν τη φόρμα ως την τεχνική του Papier Collé (επικόλληση χαρτιού) πίσω στη δεκαετία του 1910. Με τα χρόνια, υπήρξαν πολλοί καλλιτέχνες κολάζ που έχουν επηρεάσει σημαντικά τον κόσμο της τέχνης με τα καινοτόμα στυλ και τεχνικές τους.

Σε αυτό το άρθρο, θα συναντήσουμε 11 διάσημους καλλιτέχνες κολάζ που έχουν κάνει ένα ανεξίτηλο σημάδι στον κόσμο της τέχνης. Να εισαι ένας καλλιτέχνης κολάζ ο ίδιος, Ήμουν έκπληκτος πόσο λίγοι από αυτούς τους συγκεκριμένους καλλιτέχνες ήξερα.

Εσυ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ?

11 διάσημοι καλλιτέχνες κολάζ που καθόρισαν την τέχνη

1

Hannah Höch

Hannah Höch, Κόψτε με το μαχαίρι κουζίνας Dada μέσω της τελευταίας πολιτιστικής εποχής μπύρας της Βαϊμάρης στη Γερμανία, 1919. Collage. 44 9/10 × 35 2/5 σε | 114 × 90 cm.

...

Hannah Höch (γεννημένος την 1η Νοεμβρίου 1889, στο Γκόα, Γερμανία, και πέθανε στις 31 Μαΐου 1978, στο Βερολίνο) ήταν Γερμανός Ο καλλιτέχνης της Dada είναι γνωστός για τα πολιτικά φωτομοντικά της από αποκόμματα εφημερίδων και βρήκε αντικείμενα. Παρακολούθησε το Κολλέγιο Τεχνών του Βερολίνου και Crafts και η Σχολή του Βασιλικού Μουσείου Εφαρμοσμένων Τεχνών. Το έργο του Höch συχνά ασχολείται με το ιδανικό του 20ου αιώνα του 20ου αιώνα "Νέα γυναίκα, "αμφισβητώντας τους παραδοσιακούς εγχώριους ρόλους των θηλυκών.

Συνδέθηκε με το κίνημα του Βερολίνου Dada και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως Raoul Hausmann. Κατά τη διάρκεια της Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, ο Höch αναπτύχθηκε στην ελευθερωμένη ατμόσφαιρα, παράγοντας πνευματικά και λεπτές φωτομοντικές σχολίασε σημαντικά ζητήματα της ημέρας. Τα έργα της ήταν καινοτόμα στη χρήση των υλικών που συλλέχθηκαν από τη λαϊκή κουλτούρα και θεωρείται ένας από τους δημιουργούς της φωτομοντών.

Η τέχνη του Höch θεωρήθηκε εκφυλισμένη από το ναζιστικό καθεστώς και έζησε σε σχετική αφάνεια κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ 'όλα αυτά, η επιρροή της μπορεί να φανεί στα έργα των μεταγενέστερων καλλιτεχνών όπως η Cindy Sherman και η Hannah Wilke. Η τέχνη του Höch πραγματοποιείται επί του παρόντος στις συλλογές του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Νέα Υόρκη και του Berlinische Galerie.

Η πιο διάσημη δουλειά της Hannah Höch είναι το φωτομοντάτο του 1919 με τίτλο "Cut With the Kitchen Knife Dada μέσω της τελευταίας πολιτιστικής εποχής της Γερμανίας της Βαϊμάρης Μπίρας. Δημιουργήστε τέχνη που προκαλεί σκέψη. Το φωτομοντάτο διαθέτει ένα κολάζ εικόνων από εφημερίδες, περιοδικά και άλλες πηγές των μέσων ενημέρωσης, επαναπροσδιορίζοντάς τα για να δημιουργήσει μια οπτικά εντυπωσιακή και κρίσιμη αναπαράσταση της περιόδου. Αυτό το έργο είναι ένα πρωταρχικό παράδειγμα των πρωτοποριακών συνεισφορών του Höch στο κίνημα της DADA και της ικανότητάς της στη χρήση της φωτομοντών ως ισχυρού καλλιτεχνικού μέσου.

2

Romare bearden

Romare bearden, Αυτοκράτειρα του μπλουζ, 1974, ακρυλικό και μολύβι σε χαρτί και τυπωμένο χαρτί σε χαρτόνι, 36 Χ 48 σε. (91.4 Χ 121.9 εκ.)

...

Ρομπότ Ο Bearden (1911-1988) ήταν ένας Αφροαμερικανός καλλιτέχνης γνωστός για τα ισχυρά του κολάζ έργα τέχνης που απεικόνιζαν την αφρικανική αμερικανική εμπειρία κατά τη διάρκεια της ζωής του. Γεννημένος στις Σαρλότ, Βόρεια Καρολίνα, Ο Bearden μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη και το Πίτσμπουργκ, και σπούδασε στο Πρωτάθλημα φοιτητών τέχνης στη Νέα Υόρκη με George Grosz και στο Πανεπιστήμιο Columbia. Εργάστηκε με διάφορα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων κινούμενα σχέδια, έλαια και κολάζ.

Το έργο τέχνης του Bearden απεικόνιζε σταθερά την αφρικανική αμερικανική κουλτούρα και εμπειρία, καλύπτοντας αγροτικά θέματα με βάση τις αναμνήσεις του για το Νότια, καθώς και αστική ζωή και τζαζ. Τα κολάζ τέχνης του αντικατοπτρίζουν συχνά στοιχεία της τζαζ, με αλληλεπίδραση μεταξύ χαρακτήρων και αυτοσχεδιασμός υλικών. Στη δεκαετία του 1980, παρήγαγε ένα μεγάλο σώμα εργασίας με συναρπαστικές εικόνες γυναικών.

Κατά τη διάρκεια της Αναγέννηση του Χάρλεμ, Το οικογενειακό σπίτι του Romare Bearden Η Νέα Υόρκη έγινε χώρος συγκέντρωσης για εξέχοντες διανοούμενους και καλλιτέχνες, όπως W. Ε. Β. Du Bois, Paul Robeson, και Countee Cullen. Μεγαλώνοντας σε αυτό το περιβάλλον, ο Bearden εκτέθηκε σε διάφορες μορφές τέχνης, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής, και συναντήθηκε με πολλούς γνωστούς μουσικούς θρύλους της εποχής.

Παρά το γεγονός ότι ήταν παραγωγικό, ο Bearden αντιμετώπισε προκλήσεις στην απόκτηση αναγνώρισης ως μεγάλου Αμερικανού καλλιτέχνη λόγω προκαταλήψεων και διαχωρισμού στον αμερικανικό κόσμο τέχνης. Ωστόσο, οι εκθέσεις του έλαβαν ενθουσιώδεις απαντήσεις και το 1987 του απονεμήθηκε το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών. Ο Bearden συνεισέφερε επίσης ως τραγουδοποιός, εικονογράφος βιβλίων και ο σχεδιασμός της Alvin Ailey American Dance Company. Το 1990, ιδρύθηκε το Ίδρυμα Romare Bearden για να υποστηρίξει νέους ή αναδυόμενους καλλιτέχνες και μελετητές.

Το 1964, ο Bearden διορίστηκε ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Το Πολιτιστικό Συμβούλιο του Χάρλεμ, μια εξέχουσα ομάδα αφρικανικής-αμερικανικής υπεράσπισης. Συμμετείχε στην ίδρυση αρκετών σημαντικών χώρων τέχνης, όπως το Μουσείο στούντιο στο Χάρλεμ και το Γκαλερί Cinque. Οι συνεισφορές του Bearden στην Αναγέννηση του Χάρλεμ επεκτάθηκαν πέρα ​​από το έργο τέχνης του, καθώς υποστήριζε ενεργά νέους, αναδυόμενους καλλιτέχνες και υποστήριζε για την αφρικανική αμερικανική κουλτούρα και εμπειρίες.

Παρόλο που ο Bearden είναι γνωστός για την εικαστική του τέχνη, ήταν επίσης ένας έντονος μαθητής μουσικής, στιχουργός και κοστούμι και σχεδιαστής. Τα έργα τέχνης του απεικόνιζαν συχνά την αφρικανική αμερικανική κουλτούρα και τις εμπειρίες, αντλώντας έμπνευση από τη ζωή του στο Χάρλεμ και Πίτσμπουργκ.

3

John Heartfield

John Heartfield, Καλύψτε την τέχνη για τον Kurt Tucholsky, Deutschland, Deutschland über Alles, 1929 © Η κοινότητα Heartfield των κληρονόμων / VG Bild-Kunst, Bonn 2020 Akademie der Künste, Βερολίνο.

...

John Heartfield (γεννημένος Helmut Herzfeld; 1891-1968) ήταν Γερμανός εικαστικός καλλιτέχνης που πρωτοστάτησε στη χρήση της τέχνης ως πολιτικού όπλου, ιδιαίτερα μέσω των αντι-ναζικών και αντιφασιστικών φωτομοντών του. Τα έργα του Heartfield χρησιμοποιούσαν συχνά σατιρικές εικόνες και συνθήματα για να επικρίνουν το πολιτικό κλίμα της εποχής του, ειδικά κατά της άνοδος Ο Αδόλφος Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ.

Τα φωτομοντικά συστήματα του Heartfield πιστώνεται με τη δημιουργία Μερικές από τις πιο εικονικές πολιτικές αφίσες του 20ού αιώνα Λόγω του ισχυρού οπτικού αντίκτυπου και της ικανότητάς τους να μεταφέρουν ισχυρά πολιτικά μηνύματα. Από το 1930 έως το 1938, σχεδίασε 240 κομμάτια αντικαρκινικής τέχνης, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο The Περιοδικό Aiz. Αυτά τα έργα ήταν λαθραία Γερμανία από Τσεχοσλοβακία, Αυστρία, Ελβετία και Ανατολική Γαλλία μετά το Οι εθνικοί σοσιαλιστές ανέλαβαν τον έλεγχο.

Το καλλιτεχνικό θάρρος του Heartfield ήταν ίσο με το φυσικό του θάρρος, καθώς συνέχισε να δημιουργεί έντονα αντιφασιστικά κολάζ ενώ ζούσε στο Βερολίνο μέχρι το 1933. Τα φωτομοντικά του προκάλεσε τις φρίκες του ναζιστικού καθεστώτος και χρησίμευσε ως ισχυρή μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας, κάνοντάς τον α Σημαντικό πρόσωπο στην ιστορία της πολιτικής τέχνης.

Το έργο του John Heartfield έχει επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες, γραφίστες, τυπογραφητές, διαφημιζόμενους, κινηματογραφιστές, συγγραφείς και άλλους που έχουν βρει έμπνευση στην κληρονομιά του. Καλλιτέχνες από όλο το Ανατολικό μπλοκ, Σοβιετικό Ρωσία και το Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρήκαν έμπνευση στα φωτομοντικά του Heartfield στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Για καλλιτέχνες όπως Klaus Staeck, László Lakner, και Η Martha Rosler, μεταξύ άλλων, το έργο του βοήθησε να αντιμετωπίσουν τις φθαρμένες αριστερές ιδεολογίες με μια νέα οπτική γλώσσα.

Η καινοτόμος χρήση του Heartfield του μετασχηματισμένο φωτομοντάτο σε μια ισχυρή μορφή μαζικής επικοινωνίαςn. Η μοναδική του μέθοδος για την εξάπλωση και την επαναχρησιμοποίηση φωτογραφιών για πολιτικά αποτελέσματα ενέπνευσε τους σύγχρονους καλλιτέχνες να χρησιμοποιήσουν παρόμοιες τεχνικές για την καταπολέμηση της φανατισμό, την άγνοια, τη βία και τον άσκοπο πόλεμο για κέρδος. Η έκθεση John Heartfield διαθέτει εργασία από καλλιτέχνες κολάζ όπως Winston Smith, Thomas Young, και Ο David King, ο οποίος συνεχίζει και επεκτείνεται στο πρωτοποριακό έργο του Heartfield.

4

Barbara Kruger

Barbara Kruger, Untitled (το σώμα σας είναι ένα πεδίο μάχης), 1989. Φωτογραφικό μεταξοτυπικό σε βινύλιο. 112 x 112 ίντσες (284.48 x 284.48 cm).

...

Η Barbara Kruger (γεννημένη στις 26 Ιανουαρίου 1945) είναι Αμερικανός εννοιολογικός καλλιτέχνης και κολλαγιστής που σχετίζεται με το Γενιά εικόνων. Είναι γνωστή για τα τολμηρά και προκλητικά κολάζ έργα τέχνης που αμφισβητούν το ρόλο των γυναικών στην κοινωνία, χρησιμοποιώντας ασπρόμαυρες φωτογραφίες που επικαλύπτονται με δηλωτικές λεζάντες σε λευκή σε κόκκινη Futura Bold Oblique ή Helvetica Ultra συμπυκνωμένο κείμενο. Το έργο του Kruger περιλαμβάνει συχνά κείμενο μεγάλης κλίμακας που επικαλύπτεται στις εικόνες για πρόκληση πολιτιστικές υποθέσεις και προτρέποντας τους θεατές Ερώτηση mainstream μηνύματα μέσων και τον αντίκτυπό τους στην ταυτότητα και την κοινωνία.

Το στυλ υπογραφής του Kruger ήταν επηρεάζεται από την κλασσική του εκπαίδευση στο σχεδιασμό και την εμπειρία της στη βιομηχανία της μόδας, ιδιαίτερα ως επικεφαλής σχεδιαστής στο Mademoiselle Magazine. Το έργο της διαμορφώθηκε από την κριτική της φεμινιστικής ταινίας και τη διαρθρωτική λογοτεχνική θεωρία, την οποία αντιμετώπισε μέσω της συμμετοχής της στη συνάντηση καλλιτεχνών για την ομάδα κοινωνικών αλλαγών.

Η τέχνη του Kruger αντιμετωπίζει θέματα όπως ο καταναλωτισμός, η σεξουαλικότητα, η πολιτική και η σχέση μεταξύ εξουσίας και κοινωνίας, θολώνοντας τα όρια μεταξύ τέχνης και εμπορίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φεμινιστές καλλιτέχνες του 20ού αιώνα λόγω της ικανότητάς της να αμφισβητεί και να αμφισβητεί τις έννοιες της ταυτότητας και των δομών εξουσίας μέσω της σκέψης και των οπτικά εντυπωσιακών έργων της.

Ακούστε τον Kruger να μιλάει για την τέχνη της με τα δικά της λόγια.

Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του Kruger περιλαμβάνουν:

"Untitled (το σώμα σας είναι ένα πεδίο μάχης)"(1989): Αυτό το έργο διαθέτει μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του προσώπου μιας γυναίκας, χωρισμένο στο μισό, με το κείμενο" το σώμα σας είναι ένα πεδίο μάχης "επικαλυπτόμενο. Δημιουργήθηκε ως απάντηση στην πολιτική συζήτηση γύρω από τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών και Εξυπηρετεί ως ισχυρό σχόλιο για τον αγώνα για τον έλεγχο των γυναικών.

"Untitled (ψωνίζω επομένως είμαι)"(1987): Αυτό το κομμάτι διαθέτει τη φράση" Αγοράζω επομένως είμαι "που είμαι" πάνω από ένα χέρι κρατώντας μια πιστωτική κάρτα. Επικριθμίζει τον καταναλωτισμό και τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνει την ταυτότητα και τις αξίες μας.

5

Robert Rauschenberg

Robert Rauschenberg, Μπάφαλο ΙΙ, 1964. Μελάνι πετρελαίου και μεταξιού σε καμβά
96 x 72 ίντσες (243,8 x 183,8 cm).

...

Ο Robert Rauschenberg (1925-2008) ήταν ένας Αμερικανός ζωγράφος και καλλιτέχνης γραφικών Γνωστή για τα έργα του "συνδυασμού", τα οποία θολώνουν τις διακρίσεις μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής, ενσωματώνοντας καθημερινά αντικείμενα ως υλικά τέχνης. Σπούδασε τέχνη στο Ινστιτούτο τέχνης του Κάνσας, Academie Julian In Παρίσι και Black Mountain College στο Βόρεια Καρολίνα πριν μετακομίζω σε Νέα Υόρκη το 1949.

Το Rauschenberg συνδυάζει ολοκληρωμένα απορριπτόμενα αντικείμενα που συγκέντρωσε από τους δρόμους της Νέας Υόρκης, όπως αποκόμματα εφημερίδων, φωτογραφίες και αντικείμενα που βρέθηκαν. Πίστευε ότι η χρήση υλικών πραγματικού κόσμου έκανε την τέχνη του περισσότερο σχετική και αντανακλαστική πραγματικότητα. Ορισμένα από τα πρώτα του έργα περίμεναν το κίνημα της ποπ τέχνης και γιορτάζεται ως πρόδρομος για σχεδόν κάθε τέχνη, από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό.

Οι συνεισφορές του Robert Rauschenberg στον κόσμο της τέχνης ήταν σημαντικές και μετασχηματιστικές. Ήταν πρωταρχικός αριθμός κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 και του 1960 και αναγνωρίστηκε ως ένας μεγάλος πρόδρομος του Αμερικανού Ποπ τέχνης, παράλληλα με τους συγχρόνους όπως ο Andy Warhol και ο Jasper Johns. Οι καινοτόμες προσεγγίσεις του Rauschenberg, που βλέπει σε έργα όπως Μονόγραμμα, επέκτεινε τα παραδοσιακά όρια της τέχνης. Ανοίγοντας νέες οδούς εξερεύνησης για μελλοντικούς καλλιτέχνες.

Τα έργα του "συνδυασμού" θολή τις διακρίσεις μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής, ενσωματώνοντας καθημερινά αντικείμενα ως υλικά τέχνης και αμφισβητώντας το status quo. Η τέχνη του Rauschenberg και η δημιουργική ενέργεια δεν θα ταιριάζουν ποτέ σε προκατειλημμένα κουτιά. Ιστορικός τέχνης Ο Branden W. Joseph σημείωσε ότι το έργο του Rauschenberg χρησίμευσε ως ερέθισμα, ώθηση και πρόκληση για τους καλλιτέχνες σε όλο το σκάφος.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Rauschenberg εργάστηκε σε διάφορα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της ζωγραφικής, της γλυπτικής, των εκτυπώσεων, της φωτογραφίας και της απόδοσης. Συνεργάστηκε με χορογράφους Merce Cunningham, Paul Taylor, και Trisha Brown, και ήταν ιδρυτικό μέλος των καινοτόμων πειραμάτων ομάδας στην τέχνη και την τεχνολογία (E.A.T.) το 1966.

Rauschenberg's πρωτοποριακή προσέγγιση και δημιουργική ενέργεια είχε διαρκή επιρροή σε γενιές καλλιτεχνών. Ακούστε πώς Rauschenberg "Επανεξετάστε τους κανόνες του παιχνιδιού " Από τον γιο του, ο φωτογράφος Chris Rauschenberg.

6

Kurt Schwitters

Kurt Schwitters, Δύσκολος, 1942-43. ντοollage. 31.25 x 24 ίντσες (79,37 x 60,96 cm).

...

Ο Kurt Schwitters (1887-1948) ήταν Γερμανός καλλιτέχνης που εμπλέκεται τόσο στον Dadaism όσο και στον κονστρουκτιβισμό, που είναι γνωστός για τα έργα του Merz και Merzbau. Εξήγαγε τον όρο "Merz" για να περιγράψει το μοναδικό στυλ τέχνης που περιελάμβανε τη χρήση καθημερινών αντικειμένων για να δημιουργήσει τα έργα του. Ο Schwitters δημιούργησε το Merzbild (Merz-Paintings), τα οποία ήταν κολάζ και συγκροτήματα που κατασκευάστηκαν από διάφορα απόβλητα, όπως εκτυπώσεις, ετικέτες, ταπετσαρίες και κομμάτια ξύλου. Και ποτέ δεν αποφάσισε από το αιχμηρό θέμα, συμπεριλαμβανομένου Ο χρόνος του στο Hutchinson Internment Camp.

Concept Merz 'Schwitters ήταν ένα υποτμήμα του κινήματος Dada, προσαρμοσμένο στις δικές του καλλιτεχνικές φιλοσοφίες και οράματα. Το όνομα Merz δημιουργήθηκε τυχαία μέσα από ένα κολάζ που ενσωμάτωσε τη γερμανική λέξη "Kommerz "(Commerce). Αυτή η ανόητη και αυθόρμητη λέξη ήταν παρόμοια στην προέλευση και τη φιλοσοφία με τον τίτλο της Dada.

Ενώ Η Merz και η Dada Art είναι στενά συνδεδεμένες, υπάρχουν κάποιες διαφορές μεταξύ των δύο. Ο Merz είναι ένα υποτμήμα του κινήματος DADA που ήταν προσαρμοσμένο στις καλλιτεχνικές φιλοσοφίες και τα οράματα του Schwitters. Από την άλλη πλευρά, η Dada ήταν ένα ευρύτερο κίνημα τέχνης που περιλάμβανε διάφορες μορφές τέχνης, συμπεριλαμβανομένης της τέχνης, της ποίησης, της φωτογραφίας, της γλυπτικής, της ζωγραφικής και του κολάζ. Η αισθητική της Dada χαρακτηρίστηκε από την ψευδαίσθηση της υλιστικής και εθνικιστικής στάσης.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Schwitters δημιούργησε πάνω από 8.000 έργα, με περίπου 2.500 να παραμένουν σήμερα. Η καινοτόμος προσέγγισή του στην τέχνη, τήξη κολάζ και αφαίρεση, επηρεασμένοι καλλιτέχνες όπως Robert Rauschenberg. Ο Schwitters ήταν ένας ξένος και ατομικιστής, επιλέγοντας να μην μετακομίσετε σε μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα όπως το Βερολίνο ή το Παρίσι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Ακαδημία της Δρέσδης.

7

Eduardo Paolozzi

...

Ο Eduardo Paolozzi (1924-2005) ήταν Σκωτσέζος καλλιτέχνης γνωστός για τα καινοτόμα έργα κολάζ του που ενσωμάτωσε ένα μείγμα εικόνων από τη λαϊκή κουλτούρα και την τεχνολογία. Γεννημένος στις Leith κοντά Εδιμβούργο στους Ιταλούς γονείς, Ο Paolozzi σπούδασε στο Εδιμβούργο και Λονδίνο πριν περάσετε δύο χρόνια Παρίσι. Θεωρείται ευρέως ότι είναι ένας από τους πρωτοπόρους της ποπ τέχνης.

Τα έργα του Paolozzi συχνά αμφισβήτησε τις παραδοσιακές αντιλήψεις της τέχνης και της ομορφιάς Συνδυάζοντας στοιχεία του σουρεαλισμού με τον λαϊκό πολιτισμό, τα σύγχρονα μηχανήματα και την τεχνολογία. Η πρώιμη αγάπη του για τον αμερικανικό πολιτισμό τον οδήγησε να δημιουργήσει κολάζ χρησιμοποιώντας εικόνες από διαφημίσεις, που αντιπροσωπεύουν τον πιο λαμπερό, πιο ευτυχισμένο τρόπο ζωής που προέκυψαν Μεταπολεμική Αμερική. Αλλά έπαιξε επίσης με αυτή τη μορφή και το στυλ - μετατρέποντας το πάνω από τις κορυφαίες ευαισθησίες στα ψηφιδωτά και τα γλυπτά του, κυρίως Σταθμός Tottenham Court Road Tube.

Τα έργα του ήταν σουρεαλιστικά, όπως αυτός Συνδυασμένες διαφημίσεις περιοδικών, κινούμενα σχέδια και ανταλλακτικά μηχανών στην τέχνη του, προβλέποντας τις ανησυχίες της ποπ τέχνης. Ο Paolozzi ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την επιστήμη και την τεχνολογία, η οποία επηρέασε την τέχνη του καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Εκτός από τα έργα κολάζ, ο Paolozzi παρήγαγε επίσης μεγάλης κλίμακας εικονιστικά γλυπτά, εκτυπώσεις και Μωσαϊκές τοιχογραφίες - τη ζωντανή προσφυγή τους "Ένα είδος εστίασης στο χάος".

8

Μάρθα Ρόζερ

Μάρθα Ρόζερ, Λατρεία φορτίου, από τη σειρά Body Beautiful, ή ομορφιά δεν γνωρίζει πόνο, 1966-72. ΠHotomontage εκτυπώθηκε ως φωτογραφία. 39 1/2 x 30 1/4 in.

...

Martha Rosler, γεννημένη το 1943 στο Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη, είναι ένα Αμερικανός εννοιολογικός καλλιτέχνης Γνωστή για τα φεμινιστικά κολάζ και τα φωτομοντικά της. Εργάζεται σε διάφορα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας, της φωτογραφίας, του βίντεο, της εγκατάστασης, της γλυπτικής και της απόδοσης, καθώς και για τη γραφή για την τέχνη και τον πολιτισμό. Το έργο του Rosler ενσωματώνει συχνά εικόνες από τη λαϊκή κουλτούρα και τη διαφήμιση Ερώτηση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία και την πρόκληση παραδοσιακών ρόλων των φύλων.

Το έργο της Martha Rosler επηρέασε σημαντικά το φεμινιστικό κίνημα τέχνης αμφισβητώντας την απεικόνιση των γυναικών στην κοινωνία. Χρησιμοποίησε επίσης νέες τεχνολογίες, όπως βίντεο, για να διαφοροποιηθεί από τους άνδρες καλλιτέχνες και τα πιο παραδοσιακά μέσα του κόσμου της τέχνης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, άρχισε να δημιουργεί φωτομοντάες που εξερευνούν τα υλικά και την ψυχική υποταγή των γυναικών, χειρίζοντας τις δημοφιλείς διαφημίσεις για να εκθέσουν τις υποκείμενες ιδεολογίες τους. Το έργο της, όπως το "σώμα όμορφο, ή Η ομορφιά δεν γνωρίζει τον πόνο "σειρές (1966-72), συνδυάζει διάφορες πρακτικές εννοιολογικής τέχνης που συντονίζονται με τη φεμινιστική πολιτική.

Ένα από τα ευρέως γνωστά έργα της, "Σημειωτικά της κουζίνας"(1975), είναι μια βίντεο παρωδία μαγειρέματος που δείχνει ότι η επιρροή των παραδοσιακών γυναικείων ρόλων, με την τοποθέτηση στοιχείων της ποπ κουλτούρας, όπως η διαφήμιση της τηλεόρασης και του περιοδικού.

Η πρακτική της τέχνης της Rosler επεκτάθηκε πέρα ​​από το θέμα, καθώς πίστευε ότι η τέχνη θα μπορούσε πραγματικά να καταλάβει έναν κοινωνικό ρόλο και να προκαλέσει ενσυναίσθηση και αποκοπή στον θεατή. Το βίντεό της λειτουργεί από τη δεκαετία του 1970 και του 1980, εξέτασε τις δραστηριότητες των μέσων μαζικής ενημέρωσης για να αποκαλύψει τον τρόπο με τον οποίο καλλιεργούσαν ένα εφησυχαστικό κοινό. Επηρεασμένο από το κύμα των φεμινιστικών επιδόσεων που αναδύεται από εναλλακτικούς χώρους τέχνης Καλιφόρνια, το έργο του Rosler συνέβαλε στην ανάπτυξη της φεμινιστικής εννοιολογικής τέχνης και άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι στη σκηνή των σύγχρονων τεχνών.

9

Γκορς Μπράκε

Γκορς Μπράκε, Πιάτο και γυαλί φρούτων, 1912. κάρβουνο, ταπετσαρία, gouache, χαρτί, χαρτοφυλάκιο.

...

Ο Georges Braque, μαζί με τον Pablo Picasso, έπαιξε ένα Σημαντικός ρόλος στην εξέλιξη της τέχνης κολάζ. Εφευρέθηκαν την τεχνική του Papier Collé (επικόλληση χαρτιού) Το 1912, το οποίο σημάδεψε μια επαναστατική μετατόπιση στον κόσμο της τέχνης. Ο Braque πήρε το κολάζ ένα βήμα παραπέρα συγκόλληση διαφημίσεων σε καμβά του. Επίσης, έριξε γράμματα σε πίνακες ζωγραφικής, αναμειγνύονται χρωστικές με άμμο και αντιγράφει ξύλινα κόκκους και μάρμαρο για να επιτύχει μεγάλα επίπεδα διάστασης στους πίνακές του. Φυσικά, Το κολάζ υπήρχε πολύ πριν από τότε σε άλλες μορφές ...

Τα έργα τέχνης κολάζ του Braque, όπως του 1912 έργα τέχνης "πιάτο και γυαλί", συνδυασμένα κομμάτια ταπετσαρία faux-wood με το δικό του Οι κυβιστικές απεικονίσεις αντικειμένων. Αυτή η τεχνική έθεσε υπό αμφισβήτηση τις επίσημες ιδέες της προοπτικής και του χώρου μέσα στην τέχνη, καθώς δημιούργησε διασταυρούμενες περιοχές των στοιχείων κολάζ και σχεδιάζοντας μέσα στο έργο του. Η καινοτόμος προσέγγισή του στο Collage Art επηρέασε πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες και συνέβαλε στην ανάπτυξη και επέκταση της μορφής τέχνης κολάζ.

Κατά τη διάρκεια της φάσης κολάζ του κυβισμού από το 1912-14, τα άψυχα αντικείμενα κυριάρχησαν στις εικόνες του Πικάσο, του Braque και του Juan Gris. Οι ζωές του Braque εξακολουθούν να κατείχε ένα υπόγεια ανθρώπινα δράμα, χάρη στον έξυπνο συνδυασμό των πραγμάτων και του κειμένου. Η χρήση πραγματικών υλικών και υφής στις συνθέσεις κολάζ τους εισήγαγε μια νέα διάσταση στη δυτική ζωγραφική, των οποίων οι επιπτώσεις εξακολουθούν να γίνονται αισθητές σήμερα.

Η δουλειά του Braque με το Collage είχε μόνιμο αντίκτυπο στον κόσμο της τέχνης, εμπνέοντας καλλιτέχνες σε διάφορα κινήματα, μέσα και στυλ για Εξερευνήστε την πρακτική της τέχνης κολάζ. Η εφευρετική και καινοτόμος προσέγγιση της τέχνης προσέλκυσε καλλιτέχνες λόγω της μοναδικής αισθητικής και μοναδικής διαδικασίας της. Ως αποτέλεσμα, η επιρροή του Braque στην εξέλιξη της τέχνης κολάζ είναι εμφανής στα έργα πολλών καλλιτεχνών που ακολούθησαν, όπως ο μέτοχος της Jessica, ο Mark Bradford, η Hannah Hoch, ο Kurt Schwitters και ο John Stezaker.

10

Πάμπλο Πικάσο

Πάμπλο Πικάσο, Το μπουκάλι Vieux Marc, 1913. Τυπωμένες ταπετσαρίες, εφημερίδα, κάρβουνο, Gouache και καρφίτσες σε χαρτί, 24 13/16 × 19 5/16 ίντσες (63 × 49 cm).

...

Πάμπλο Πικάσο, μαζί με τον Georges Braque, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της τέχνης κολάζ. Ανέπτυξαν την τεχνική του Papier Collé (επικόλληση χαρτιού) το 1912, που σηματοδότησε ένα πρωτοποριακή μετατόπιση στον κόσμο της τέχνης. Η καινοτόμος προσέγγιση του Πικάσο για την τέχνη του Collage ενέπνευσε άλλους καλλιτέχνες και έγινε Ένας καταλύτης για καλλιτεχνικά κινήματα όπως ο κυβισμός, ο Dada και ο σουρεαλισμός.

Ένα από τα Πικάσο πρώιμη εργασία κολάζ, "Κιθάρα και κρασί, "Δείχνει την ικανότητά του να δημιουργεί σκίαση και δομή με το χαρτί με επικόλληση και στρωματοποίηση. Το έργο τέχνης του 1912"Νεκρή φύση με καρέκλα καρέκλα"Είναι ένα άλλο σημαντικό παράδειγμα του έργου του. Σε αυτό το κομμάτι, ο Picasso ενσωμάτωσε ένα κομμάτι πετρελαιοκηλίδα με μοτίβο καρέκλα και σχοινί για να πλαισιώσει τη σύνθεση. Αυτό το έργο τέχνης αμφισβήτησε τις παραδοσιακές ιδέες της τέχνης συνδυάζοντας τα καθημερινά υλικά με ζωγραφισμένα στοιχεία, θολώνοντας τα όρια μεταξύ υψηλής και χαμηλής κουλτούρας.

Τα έργα κολάζ του Πικάσο είχαν ένα Βαθιά αντίκτυπο στον κόσμο της τέχνης, εμπνευσμένοι καλλιτέχνες σε διάφορα κινήματα, μέσα και στυλ για να εξερευνήσετε την πρακτική της τέχνης κολάζ. Η εφευρετική και καινοτόμος προσέγγισή του στην τέχνη προσέλκυσε τους καλλιτέχνες λόγω της μοναδικής αισθητικής και διαμορφωμένης διαδικασίας. Ως αποτέλεσμα, η επιρροή του Πικάσο στην εξέλιξη της τέχνης κολάζ είναι εμφανές στα έργα πολλών καλλιτεχνών που ακολούθησαν, όπως ο David Hockney, ο Jasper Johns και ο Martin Kippenberger.

11

Henri Matisse

Henri Matisse, Ζούμα, 1950. Gouache σε χαρτί. 108 x 60 ίντσες.

...

Οι αποκοπές του Henri Matisse, δημιουργήθηκαν Κατά την τελευταία δεκαετία της ζωής του, είχε σημαντικό αντίκτυπο στη σύγχρονη κατανόηση της τέχνης κολάζ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Matisse μετατόπισε την καλλιτεχνική του μεθοδολογία και γύρισε για να κόψει το χαρτί ως το κύριο μέσο του, χρησιμοποιώντας το ψαλίδι ως εργαλείο του. Οι αποκοπές του, συχνά εμπνευσμένες από τον φυσικό κόσμο ή τις αφηρημένες μορφές, διευθετήθηκαν σε ζωντανές συνθέσεις που ξεπέρασαν τα όρια της ζωγραφικής του καβαλέτα και του επέτρεψαν να συνεργαστεί με ένα νέο είδος ελεύθερης βασιλείας. Πολλοί θεωρούν ότι αυτή η περίοδος είναι "Μια δεύτερη ζωή" για τον καλλιτέχνη. Δεν μπορείτε απλώς να δείτε την εμφάνιση της ικανοποίησης στο πρόσωπό του σε αυτό Σπάνια υλικό κάνοντας μια αποκοπή χαρτιού?

Οι αποκοπές του Matisse παρουσίασε την απίστευτη δημιουργικότητα και ζωτικότητα του, ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες. Αντιπροσώπευαν το αποκορύφωμα της καριέρας του, σηματοδοτώντας την τελική μετάβαση σε ένα εντελώς αφηρημένο λεξιλόγιο. Η κυριαρχία του για το στυλ αποκοπής είχε βαθιές επιπτώσεις στο καλλιτεχνικό του ταξίδι. Οι αποκοπές εισήγαγαν επίσης μια νέα επιχείρηση στην τέχνη, η οποία έγινε γνωστή ως "Σχέδιο με ψαλίδι"Που παρουσιάζουν τις δικές τους προκλήσεις διατήρησης, όπως μπορείτε να δείτε Αυτή η επιμελητική διαδικασία αποκατάστασης.

Οι αποκοπές του Matisse επηρέασαν πολλούς σύγχρονους αφηρημένους καλλιτέχνες και Συνεχίστε να εμπνέετε καλλιτέχνες και επιμελητές. Η απλότητα των αποκοπών του ήταν απροσδόκητη στον κόσμο της τέχνης και εξετάστηκαν εντελώς μοναδική και ριζοσπαστική εκείνη τη στιγμή έγιναν. Οι αποκοπές του απογυμνώθηκαν στο βασικό χρώμα και το σχήμα, λαμβάνοντας μια σχεδόν γραφική φύση, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει την αναζωπύρωση της αισθητικής στην απεικόνιση και το γραφικό σχεδιασμό.

...

Το Collage Art είναι ένα μοναδικό και ευπροσάρμοστο μέσο που επιτρέπει ατελείωτες δημιουργικές δυνατότητες. Τα διάσημα έργα τέχνης κολάζ που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο έχουν κάνει σημαντικές συνεισφορές στον κόσμο της τέχνης μέσω των καινοτόμων στυλ και τεχνικών τους. Κάθε καλλιτέχνης έχει τη δική του μοναδική προοπτική και ο αντίκτυπός τους στον κόσμο της τέχνης έχει αντηχήσει με άλλους καλλιτέχνες και επηρέασε το έργο τους.

ICYMI

Ποιος καλλιτέχνης έκανε την έννοια του κολάζ σε μια μορφή τέχνης το 1912;

Το 1912, ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης που μεταμόρφωσε το έννοια του κολάζ Σε μια ξεχωριστή μορφή τέχνης δεν ήταν άλλο από τον Pablo Picasso. Κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους, ο Πικάσο παρουσίασε την «νεκρή φύση με την καρέκλα», ένα αξιοσημείωτο έργο που σηματοδότησε την έλευση του κολάζ ως σημαντική καλλιτεχνική έκφραση και σηματοδότησε την έναρξη μιας νέας φάσης στο κυβιστικό κίνημα.

Η "νεκρή φύση με καρέκλα" χαρακτήρισε έναν ασυνήθιστο συνδυασμό υλικών και τεχνικών. Ο Picasso ενσωμάτωσε μια λωρίδα πετρελαιοκηλίδας που εκτυπώθηκε με ένα μοτίβο καρέκλα σε έναν καμβά σε οβάλ σχήματος. Ο πίνακας ήταν περαιτέρω πλαισιωμένος με σχοινί. Αυτή η καινοτόμος σύντηξη διαφόρων στοιχείων, μαζί με την ενσωμάτωση μη παραδοσιακών υλικών, όπως το πετρελαιοφόρο, αμφισβήτησε τους συμβατικούς καλλιτεχνικούς κανόνες και εισήγαγε μια πρωτοποριακή προσέγγιση της τέχνης. Αυτό το πρωτοποριακό έργο τέχνης άνοιξε το δρόμο για την εξερεύνηση νέων δυνατοτήτων στην οπτική αναπαράσταση και επέκτεινε σημαντικά τα όρια της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Εκτός από τον αντίκτυπό του στις εικαστικές τέχνες, η καινοτόμος χρήση του Collage από τον Picasso είχε ευρύτερες επιπτώσεις στην καλλιτεχνική φιλοσοφία και τη δημιουργική σκέψη. Η εισαγωγή του κολάζ ως βιώσιμη τέχνη αμφισβήτησε τις καθιερωμένες ιδέες για τη φύση των υλικών τέχνης, της σύνθεσης και της εκπροσώπησης. Αυτή η προσέγγιση ενθάρρυνε τους καλλιτέχνες να διερευνήσουν τα μη συμβατικά υλικά, τις υφές και τις μορφές, προωθώντας ένα πνεύμα πειραματισμού και επαναπροσδιορισμού μέσα στην καλλιτεχνική κοινότητα.

Το έργο της Hannah Höch θεωρείται μέρος του καλλιτεχνικού στυλ;

Το καλλιτεχνικό στυλ της Hannah Höch συνδέεται σταθερά με τον Dadaism, ένα πρωτοποριακό κίνημα που αποσκοπούσε στην αμφισβήτηση των παραδοσιακών αντιλήψεων της τέχνης και της κοινωνίας μέσω της αγκαλιάς του παραλογισμού, της αντι-συμμόρφωσης και του πειραματισμού.

Η Höch είναι γνωστή για τα έργα φωτομοντών της, μια τεχνική όπου συνδυάζει επιδέξια και αντιπαραθέτουν εικόνες αποκοπής από περιοδικά και εφημερίδες για να δημιουργήσουν περίπλοκα και σκέψεις που προκαλούν σκέψεις. Τα φωτομοντικά της συχνά περιείχαν ένα σατυρικό και κριτικό σχόλιο για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, αντανακλώντας την απόρριψη των καθιερωμένων κανόνων και αξιών.

Η συμμετοχή του Höch στο Dadaism και η γνώση της τεχνικών φωτομοντών διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην επέκταση των καλλιτεχνικών δυνατοτήτων του κινήματος. Το έργο της αμφισβήτησε τις επικρατούσες έννοιες της συγγραφής και της πρωτοτυπίας, με την τοποθέτηση και την επανασύνδεση των υφιστάμενων εικόνων, οι οποίες αντηχούσαν με το ήθος της Dada της ανατροπής και της εικονοκλάασης.

Μελλοντική πρόβλεψη

Γιατί το καλλιτεχνικό κίνημα Dada ήταν σημαντικό για τους μελλοντικούς καλλιτέχνες;

Το καλλιτεχνικό κίνημα της Dada έχει βαθιά σημασία για τους μελλοντικούς καλλιτέχνες λόγω της ριζοσπαστικής απόκλισης από τα συμβατικά καλλιτεχνικά πρότυπα, την ανατροπή των καθιερωμένων θεσμών και τον ρόλο του να ανοίξει το δρόμο για επακόλουθη πρωτοποριακή και πειραματική τέχνη. Αναδύοντας κατά τη διάρκεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου ως αντίδραση ενάντια στις φρίκες του πολέμου και των κοινωνικών κανόνων που φαινόταν να έχουν οδηγήσει σε αυτό, ο Dadaism ήταν μια δύναμη που έσπασε τα παραδοσιακά καλλιτεχνικά όρια. Αμέτρητοι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τις άγριες σκηνές και την έντονη αντι-αυταρχική φύση του Dada, παρακινώντας τους να επεκτείνουν τους ορίζοντες του κόσμου της τέχνης.

Μία από τις πιο εικονικές φιγούρες του Dadaism ήταν ο Marcel Duchamp, γνωστός για το πρωτοποριακό έργο του "Fountain", ένα ουρητήριο πορσελάνης που υπέγραψε με το ψευδώνυμο "R. Mutt". Η δημιουργία του Duchamp συγκέντρωσε το αντι-ART ήθος του Dada, αμφισβητώντας τις παραδοσιακές αντιλήψεις της αισθητικής και αναγκάζοντας τους θεατές να αμφισβητήσουν την ίδια την ουσία της τέχνης. Αυτή η τολμηρή πράξη είχε βαθιές επιπτώσεις στους μελλοντικούς καλλιτέχνες, ωθώντας τους να ξανασκεφτούν τον ίδιο τον ορισμό και τα όρια της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Το κίνημα της DADA διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην αλλαγή της αντίληψης της τέχνης και του σπασίματος των καθιερωμένων κανόνων. Διέκοψε τα παραδοσιακά καλλιτεχνικά μέσα ενσωματώνοντας αντικείμενα που βρέθηκαν, τεχνικές κολάζ, και την τέχνη της απόδοσης, θέτοντας ένα προηγούμενο για τους καλλιτέχνες να πειραματιστούν με μη συμβατικά υλικά και μεθόδους. Η απόρριψη της λογικής από τον Dadaism και η αγκαλιά του παραλογισμού και ανορθολογισμού επηρέασαν τις μεταγενέστερες κινήσεις όπως ο σουρεαλισμός, ο οποίος επίσης στοχεύει να αξιοποιήσει το ασυνείδητο μυαλό και να αμφισβητήσει τον ορθολογισμό στην τέχνη.

Η επιρροή του κινήματος επεκτάθηκε πέρα ​​από τις καλλιτεχνικές πρακτικές για να αμφισβητήσει τους κοινωνικούς κανόνες και την εξουσία. Με τη γελοιοποίηση και την απόρριψη των συμβάσεων, οι Dadaists αντιμετώπισαν το status quo, εμπνέοντας τις μελλοντικές γενιές καλλιτεχνών να χρησιμοποιούν τις δημιουργικές τους εκφράσεις ως ένα μέσο κοινωνικής κριτικής και αλλαγής. Η στάση κατά της εγκατάστασης της Dada και η εξερεύνηση της τυχαιότητας, της τύχης και του αυθορμητισμού συνέβαλαν επίσης στην ανάπτυξη της εννοιολογικής τέχνης και της τέχνης των επιδόσεων, οι οποίες και οι δύο προέρχονται από τις ιδέες και τη διαδικασία για τα παραδοσιακά αισθητικά αποτελέσματα.

...