Wassily Kandinsky

Wassily Kandinsky'nin soyut evrenini tanıtmak: Temsilci olmayan sanatın zirvesi

Wassily Kandinsky, bir renk ve form ustası, soyutlamanın gücüne derin bir inanç taşıdı. Moskova'nın kalbinden gelen seçkin bir Rus sanatçısı olan Kandinsky, sanat dünyasında beklenmedik bir yolculuğa çıktı, sıradan bir yasadan ve ekonomi geçmişinden modern sanatın zirvesine geçti. Saf soyutlamadaki öncü çalışmaları, 20. yüzyıl sanatının tuvalini önemli ölçüde dönüştürdü.

Soyutlama Yolculuğu: İzlenimcilikten Sembolizme

Kandinsky'nin sanatsal evrimi, temsilsel olmayan sanata doğru kademeli ama büyüleyici bir yolculuktu. Bir ressam olarak, başlangıçta çalışmalarını etkileyen izlenimcilik ve sembolizm için köklü bir yakınlığı vardı. Bununla birlikte, sanatsal ifade için kendine özgü vizyonu, fiziksel temsilin kısıtlamalarının dışında duyguların ve manevi fikirlerin var olabileceği bir şekilde şekillenmeye başladı.

Saf soyutlamaya sıçrama: avangard sanat hareketinin doğumu

Tamamen yeni bir sanatsal ifade tarzı arayışında Kandinsky, Phalanx'ı kurduğu Münih'teki avangard sanat hareketine öncülük etti. Bu, geleneksel sanat kavramlarını yapılandırmaya başladığı yenilikçi fikirlerinin üreme alanı oldu. Burada Kandinsky'nin saf soyutlama ustasına dönüşümü ortaya çıktı ve objektif olmayan sanatın ortaya çıkışını işaretledi.

Manevi ve Soyut'u Köprüleme: Der Blaue Reiter'in ideolojileri

1911'de Kandinsky, Franz Marc ile birlikte soyut sanat hareketi Der Blaue Reiter'i kurdu. Bu Alman dışavurumcu grubu, Kandinsky'nin mavi ve at renklerine olan ilgisini simgeleyen modernizmin bir işaretiydi. Kandinsky, maviyi kozmik için manevi bir portal olarak öngörürken, bir attaki binici soyutlara doğru yolculuğu temsil etti. Der Blaue Reiter, geleneksel sanattan temsili olmayanlara geçişi itti, böylece Alman sanatının kalbindeki avangard hareketi somutlaştırdı.

Rus Maestrodan Başyapıtlar: Kandinsky'nin Soyut Besteleri

Kandinsky'nin eserlerin bereketi arasında "Kompozisyon VII" sanatsal yeteneğinin bir kanıtıdır. Dinamik kompozisyonlar ve geometrik şekiller açısından zengin renkli bir sanat eseri olan bu Kandinsky resim, soyut ifadenin zorlayıcı bir örneğidir. Rus sanatçının bir başka şaheseri olan "Birkaç Çevre", sonsuz soyutlama olasılıklarına olan ilgisini tasvir ediyor. Bu eserler, Kandinsky'nin sanata olan inancını tasvir etmeden somutlaştıran temsilsel olmayan ifadenin özeti olarak işlev görür.

Kandinsky'nin etkisi: 20. yüzyıl sanatında kazınmış bir miras

Resimlerinin ötesinde, Kandinsky sanat teorisi ve eğitimini şekillendirmede çok önemli bir rol oynadı. Almanya'daki seçkin sanat ve tasarım okulu Bauhaus'taki görev süresi, modern sanatın pedagojik manzarasında devrim yaratmaya yardımcı oldu. Öğretileri ve teorileri, dünya çapında sanatçılar ve sanat meraklıları için bir ilham kaynağı olmaya devam ediyor ve ekspresyonist hareketin ünlü sanatçıları arasındaki yerini güçlendiriyor.

Soyut sanatın babası Kandinsky, yaratıcı dinamizmiyle 20. yüzyıl sanat dünyasını aydınlatmaya devam ediyor. Sanatsal biçim ve duygusal ifadedeki vizyoner keşifleri, Rusya ve ötesinden sayısız sanatçıya ilham verdi ve modern sanat manzarasına silinmez bir iz bıraktı.

Sonunda, Kandinsky'nin mirası sadece tuvalleriyle sınırlı değil, aynı zamanda değiştirdiği zihniyetlere ve yeniden tanımladığı yaratıcı sınırlara da uzanıyor. Sanatın fiziksel alemi aşma kapasitesine gerçekten inanan ve başyapıtları kadar canlı ve zamansız bir duyguyu yineleyen bir bireydi.

1. Wassily Kandinsky, biyografi
2. 20. yüzyılda sanat hareketleri
3. Kandinsky ve İzlenimcilik, kısa bir çalışma
4. Kandinsky tarafından kurulan sanat grubu Phalanx
5. Der Blaue Reiter, soyut sanat hareketi
6. Kompozisyon VII, Kandinsky'nin sanat eseri
7. Bauhaus'ta Kandinsky

Wassily Kandinsky, soyut sanatın öncülerinden biri olduğu için ünlüdür. İşte bilindiği şey hakkında bazı önemli noktalar:

• Soyut sanat ve temsili resimden uzaklaşmak. Sanatın dış fiziksel dünyayı temsil etmek yerine sanatçının iç dünyasını ifade etmesi gerektiğine inanıyordu. Nesnelere ve derinliğe yapılan atıfları ortadan kaldırırken eserleri zamanla giderek soyut hale geldi.
• Duyguları ve maneviyatı ifade etmek için benzersiz bir biçim, renk ve çizgi dili geliştirmek. Müzik ve resim, renk duyma ve sanatsal stilini etkileyen sesler arasında bağlantılar gördü.
• Sanatın manevi doğası ve soyut formların ve rengin etkileyici gücü hakkındaki fikirlerini ifade eden teorik yazılar yayınlamak. Başlıca eserler arasında 'Spiritüel Sanatta' (1912) ve 'Point and Line to Dlair' (1926) yer alıyor.
• Avant-garde stillerini tanıtan Blue Rider ve Bauhaus gibi etkili modern sanat gruplarının kurucu üyesi olmak.
• Müzikal başlıkları ve deneysel stilleri olan 'kompozisyonları', 'doğaçlama' ve 'izlenimler' serisi gibi ikonik soyut resimler yaratmak.
• 20. yüzyılda modern soyut resmin gelişimi üzerinde büyük bir etkiye sahip. Mondrian gibi sanatçılarla birlikte soyut sanatın lideri olarak kabul edilir.

Kandinsky, bir anlamın uyarılmasının başka bir anlamda istemsiz bir deneyimi tetiklediği nörolojik bir durum olan sinesteziye sahipti. Kandinsky'nin durumunda, renkleri sesler ve müzikle ilişkilendirdi.

• Kandinsky müzik duyduğunda renkler yaşadı ve boyadığında müzik duydu. Resimlerini "kompozisyonlar" olarak nitelendirdi ve onlara bu sinestetik deneyimi yansıtmaları için müzik başlıkları verdi.
• Sinestezisi, içsel olarak yaşadığı renkleri ve sesleri görsel olarak ifade etmeye çalışırken, sanatsal tarzının soyutlamaya doğru gelişimini doğrudan etkiledi.
• Sanat teorisi "Sanatta Manevi" kitabında Kandinsky, renk, duygu ve ses arasındaki bağlantıları ifade etti. Renkleri iç devletleri ifade edebilecek manevi bir dil olarak gördü.
• Kandinsky, orijinal müzik, aydınlatma ve görselleri birleştirerek "Sarı Ses" adı verilen çoklu medya performanslarıyla sinestetik deneyimleri araştırdı.
• Sinestezisi, soyut sanatın sanatçının "içsel gerekliliğini" dış gerçeklik değil, renk ve form yoluyla ifade edebileceğine olan inancını şekillendirdi.
• "Kompozisyon VII" gibi ikonik soyut resimler, Kandinsky'nin akışkan renkleri, formları ve müzikal başlıkları ile sinestetik perspektifini somutlaştırdı.

Kilit Materyaller Wasily Kandinsky resimlerinde kullanıldı:

• Yağlar - Kandinsky, özellikle ikonik soyut eserlerinde öncelikle yağlı boyalar kullandı. Farklı yağ türleri ve keten tohumu yağı ve balmumu ortamı gibi bağlayıcı ortamları denedi.
• Tuval - Tuval, Kandinsky'nin tercih ettiği boyama yüzeyiydi, ancak karton, ahşap ve cam gibi diğer desteklere de boyandı. İnce dokuma tuval dahil farklı tuval türleri kullandı.
• Suluboya - Kariyerinin başlarında, Kandinsky sık sık suluboya, gouache ve tempera boyaları kullandı. Bunlar mavi binici dönemi çalışmalarında ortaya çıktı.
• Palet bıçakları - Kandinsky, plein hava manzaralarına boya uygulamak için palet bıçaklarını kullandı. Bu, dokulu, etkileyici fırça darbeleri yarattı.
• Baskı malzemeleri - Kandinsky, odun, litograflar ve gravürler üretmek için ahşap, linolyum, çinko ve kireçtaşı gibi malzemelerle çalışan çeşitli baskı yapım tekniklerini araştırdı.
• Karışık medya - Daha sonraki Bauhaus Dönemi Çalışmaları'nda Kandinsky, resimlerine kum, cam ve ip gibi olağandışı malzemeleri birleştirdi.

• Rusya - Moskova'daki State Tretyakov Galerisi, VII kompozisyonu gibi başyapıtlar da dahil olmak üzere Rusya'daki Kandinsky'nin resimlerinin en büyük koleksiyonuna sahiptir. St.Petersburg'daki Hermitage Müzesi ve Rus Müzesi de önemli var.
• Almanya - Münih'teki Lenbachhaus, Kandinsky'nin Avrupa'daki resimlerinin en büyük koleksiyonuna sahip, mavi binicisini ve Bauhaus dönemlerini kapsıyor. Birçok erken kariyer çalışması burada.
• Fransa - Paris'teki Merkez Pompidou ve Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris, Kandinsky'nin Fransa'da yaşarken yaptığı daha sonraki soyut eserlerin büyük koleksiyonlarına sahiptir.
• Amerika Birleşik Devletleri - New York'taki Guggenheim Müzesi, Avrupa dışındaki en büyük koleksiyon olan 100'den fazla Kandinsky'nin resimlerine sahiptir. Modern Sanat Müzesi, Metropolitan Sanat Müzesi ve Philadelphia Sanat Müzesi de mükemmel temsillere sahiptir.
• İsviçre - Basel yakınlarındaki Beyeler Vakfı, birkaç daire gibi daha sonraki soyut resimleri tutar.
• Diğer önemli koleksiyonlar - Washington D.C.'deki Ulusal Galeri, Chicago Sanat Enstitüsü, Milwaukee Sanat Müzesi ve Londra'daki Tate Modern'de de önemli çalışma grupları düzenlenmektedir.

Kandinsky'nin en ünlü ve ikonik çalışması genellikle kompozisyon VII (1913) olarak kabul edilir. Bu büyük ölçekli soyut tablo, Kandinsky'nin çığır açan stilini ve manevi durumları soyut biçim ve renk yoluyla ifade etme teorilerini örneklendirir.

VII. Kompozisyonun öne çıkması temel nedenleri:

• Soyutlamada bir atılımı temsil eden tanımlanabilir nesneler içermeyen ilk tamamen soyut resimlerinden biriydi.
• İşin ölçeği ve karmaşıklığı o zaman benzeri görülmemişti. Etkileyici fırça darbeleri, renkler, şekiller ve çizgileri dönen, dinamik bir bileşime dönüştürdü.
• Kandinsky, bunu en karmaşık resmi ve 1. Dünya Savaşı öncesi sanatsal tarzının zirvesi olarak gördü ve yıllarca süren sanatsal gelişimi sentezledi.
• Sinestetik bakış açısını, Kandinsky'nin boyadığı gibi duyduğunu iddia ettiği müziği uyandıran akışkan renkleri ve formları ile somutlaştırdı.
• Çalışma, Kandinsky'nin sanatsal sanatta özetlenen sanatsal felsefesini örneklendirdi ve soyut sanatın manevi ve duygusal gücüne olan inancına görsel form verdi.
• Kandinsky'nin soyut resmin devrimci bir öncüsü olarak kurulmasına yardımcı oldu ve şöhretini 20. yüzyılın en etkili sanatçılarından biri olarak güvence altına aldı.

Boyama teknikleri

• Etkileyici fırça darbeleri - Kandinsky, genellikle kıl fırçası ile boya uygulamak için gevşek, jestel vuruşlar kullandı. Bu, doku ve dinamik enerji yarattı.
• Renk Karıştırma -Tonlar arasında sıvı geçişleri oluşturmak için ıslak üzerinde ıslak teknikler kullanarak renkleri doğrudan tuval üzerinde harmanladı.
• Steppling ve Pointillism - Kandinsky, karıştırmak yerine optik olarak karıştırmak için küçük boy boya boya kullandı.
• Sgrafitto - Altta yatan katmanları ortaya çıkarmak, doku ve derinlik yaratarak ıslak boyaya kazıyacaktı.

Malzemeler

• Yağlar - Farklı yağ türlerini denemesine rağmen, bu resim ortamını tercih etti.
• Tuval - En yaygın yüzeyi, ancak gemi, cam, ahşap ve diğer desteklere de boyanmıştır.
• Suluboya - Kariyerinin başlarında sık sık kullanıldı.
• Yazdıran - Ağaç, litografi ve aşındırma gibi çeşitli baskı yapım tekniklerini araştırdı.
• Karışık medya - Daha sonraki çalışmalara kum, cam ve ip gibi alışılmadık malzemeler dahil.
• Aletler - Palet bıçakları, çeşitli fırçalar ve diğer boyama aletleri.