Gay Nerd Explainer: Queer Coded Symbols in (Art) History

Gay Nerd Explain: queer symbole i kody w historii sztuki

Ukryte dziwne symbole w historii sztuki, kulturze i innych rzeczach Queers są świetne w ...

Kodowane przez queer symbole w historii sztuki umożliwiły kreatywnym Queers dzielenie się odrobiną swoich prawdziwych ja, gdy otwarcie mówienie o ich dziwności może ich zabić. Wciąż mogę. Nie dlatego, że przestało dziwne ludzi na przestrzeni wieków. Nic nigdy tego nie powstrzyma. A poza ... Queers jak kody. Można powiedzieć, że kliki. Przynajmniej ... często są mnóstwo zabawy. 

Zakodowane Język wizualny był znaczący w Gay sztuka poprzez historię. Ale wszystkie dziwne symbole w historii sztuki, które będziemy badamy, są skoncentrowane w ciągu ostatnich kilkuset lat. Dlaczego? Pojęcie Tożsamość seksualna jest stosunkowo niedawnym wynalazkiem, który pochodzi z końca XIX wieku i jest związany z tworzeniem współczesnej nauki i medycyny. W szczególności w nowoczesnych kontekstach z powodu kryminalizacji aktów homoseksualnych i Piętno społeczne związane z homoseksualizmem

Teraz przejdźmy dalej i odkryj kilka dziwnych symboli w sztuce, historii i kulturze. Każdy z własną ciekawą mistyką. Bycie oznakami wyrazu siebie, wolnością myśli i symboli inności uczyniły diviiiiiiine.

Co to jest dokładnie sztuka queer? Lub nawet później ...

Do celów tego postu, queer sztuka odnosi się do sztuki ludzi gejów, lesbijek, biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych. Dod fotografii po portret, abstrakcyjne malarstwo do rzeźby i chaotyczny porządek kolażu i mieszanych mediów.

Aby go zdemaskować, aby oddychać na świeżym powietrzu, trzeba Wejdź głębiej w historię stworzenia artystycznego, odkrywając ukryte klejnoty zasłonięte ciężarem historii i gorzkim żądłem uprzedzeń. I eNowe medium, każda zmiana w stylu, oferuje nową okazję do odkrycia głębin tożsamości przeciwko pięknej, nieprzewidywalnej naturze naszego jedynego krótkiego życia.

Wracając do dobrych wiadomości: (większość) queer artyści nie obchodzą się z noszonymi stereotypami, w które byliśmy wszyte. Tak wiele przykładów sztuki queer poprzez historię pokazało, jak nauczyć się zasad, abyś mógł je złamać. Przekształcanie ich. Tworzenie czegoś świeżego, żyjącego i wolnego. Dziwne artyści prawie zawsze byli rebeliantami, pionierami, tymi, którzy gapią się na świat i mówią: „Nie, nie w ten sposób. Tak”. W ten sposób oni Podaj głos bezdźwiękowi. Język wizualny dla tych, którzy odmawiają uciszania. Dlatego queer Sztuka pozostaje potężnym politycznym i uroczystym sposobem uchwycenia gejów, lesbijki, biseksualne, transpłciowe i interseksualne doświadczenia ludzi do dziś.

1

Zielony goździk

Gejowski Nerd Explainer: Symbole Queer I Kody W Historii Sztuki

Zielony goździk stał się Popularny symbol queerowej tożsamości Kiedy Oscar Wilde poinstruował swoich przyjaciół, aby nosili ich na klapach Premiera jego sztuki „Lady Windermere's Fan” w 1892 roku. Zielona goździk służyła jako symbol dziwnej dumy i był sposobem dla Wilde'a i jego kręgu Zidentyfikuj się dyskretnie

Zielony goździk był również związany z Estetyka ruch, który Celebrated Beauty and Art dla sztuki. Kwiat wcielił dekadenta, nienaturalne i artystyczneNiektórzy ludzie mówią nawet, że te „nienaturalne” zielone goździki, noszone z mrugnięciem i uśmiechem, były podstępnym sposobem dla homoseksualistów, aby kciuk swoje nosy u spiętej wiktoriańczyków. Tajny język. Odważne stwierdzenie ukryte na widoku. Odrobina koloru i buntu, odważa się przeciwstawić światu, który utrzymywał ich miłość (i pragnienia) w cieniu. A kiedy nosili swoje zielone jeździe.

Wiele organizacji nadal używa nazwy lub ikonografii zielonej goździki.

Queer zakodowane zielone karnacje

Zielone karnacje w literaturze
  1. „The Green Carnation” Roberta Hichensa: Ta powieść, po raz pierwszy opublikowana anonimowo w 1894 roku, jest satyrą współczesnych mistrzów ruchu estetycznego. Został krótko wycofany po skandalu procesu Oscara Wilde'a w następnym roku.
  2. „The Green Carnacje: zestaw z klasyki gejowskiej”: Ta kolekcja świętuje Wilde'a i innych autorów z przeszłości, którzy reprezentowali gejowską miłość i pragnienie w swojej pracy. Zestaw obejmuje Zdjęcie Dorian Grey, Joseph i jego przyjaciel, Cecil Dreeme, Grzechy miast równiny, i inni.
Zielone karnacje w filmie
  1. „Idealny mąż” (1999): W tym filmie zielony goździk, który Arthur wybiera dla swojej guziki, jest subtelnym hołdem dla Oscara Wilde'a. Wilde i jego „wewnętrzne koło” gejów nosili zielone goździki jako sposób dyskretnego pokazania swojej seksualności.
  2. „The Green Fog” Guy Maddin: Ok ... bez zielonych goździków, ale ten eksperymentalny dokument przegląda mgłę historii kultury gejowskiej z ukłonem w stronę dziwnego zakodowanego kwiatu.

Inne kwiaty, które stały się dziwnymi symbolami

Inne kwiaty, które zostały użyte jako symbole tożsamości dziwnej, to fiołki, które były związane z miłością lesbijek od VI wieku dzięki pracy Grecki poeta Sappho z wyspy Lesbos. Pansies były również używane jako symbol ekstrawaganckich gejów na początku XX wieku, podczas "Szaleństwo Pansy„. Termin„ Pansy ”był używany jako homofobiczna lub transfobiczna zawiesina, ale od tego czasu wielu aktywistów i artystów przejęło ten termin i zmieniło jego obraźliwe znaczenie.

Kwiaty często były używane przez dziwnych artystów do symbolizowania piękna, zmysłowości i świętowania różnicy, przekraczania czasu i miejsca. Nic więc dziwnego, że kwiaty były powtarzającym się motywem w dziedziniec sztuki. Od Karla Van Vechten's Fotografia mieszkańców Harlemu W latach 30. i 40. i Roberta Mapplethorpe's Czarno -biała fotografia kwiatów

2

Pawie pióra

Gejowski Nerd Explainer: Symbole Queer I Kody W Historii Sztuki

Użycie piór pawów jako symbolu tożsamości dziwnej nastąpiło w Pod koniec XIX i na początku XX wiekuW wiktoriańskim ruchu estetycznym modne symbole były zabawnym językiem dnia. Kwiaty, chusteczka i fani działali Jak tajni agenci w świecie szarości. Święto wyrażania siebie i połączenia. Pomaganie mężczyznom i kobietom w znalezieniu radości i koleżeństwa w najbardziej nieoczekiwanych miejscach.

Błyskotliwe pióra ogona męskiego pawi były postrzegane jako reprezentacja nieheteronormatywnego piękna. Men nosiłby pawie pióra, aby identyfikować się z innymi homoseksualnymi mężczyznami, a artyści włączali pióra do swoich dzieł jako subtelny sposób zasygnalizowania ich seksualności. Dookoła W tym samym czasie, gdy zielony goździk był popularnym symbolem gejowskiej męskiej tożsamości, dzięki Oscarowi Wildeowi.

Wydajny i ekstrawagancki wygląd męskiego pawi, który jest bardziej uderzający niż kobieca Peahen, również przyczyniła się do stowarzyszenia piór pawów o dziwnej tożsamości. 

Queer zakodowane pawie pióra

Jednym z przykładów piór pawów używanych jako dziwaczny symbol w sztuce jest obraz Edmunda Dulac ”Charles Ricketts i Charles Shannon jako średniowieczni święci„(1920). Na tym obrazie Charles Shannon jest przedstawiany trzymającym pawie, zestawiając obrazy religijne z znanym symbolem tożsamości dziwnej. Mistrzowska kompozycja nie tylko rejestruje oko, ale także zachęca obserwatora do zbadania warstw istotności, ponieważ obraz staje się wizualną rozmową między jawnym a tajnym.

3

Kod hanky

 Gejowski Nerd Explainer: Symbole Queer I Kody W Historii Sztuki

. Gay Male Hanky ​​Code, lub flagowanie, jest jak tajny uścisk dłoni. Kolorowe mrugnięcie i szturchaj dla tych, którzy wiedzą. Kod hankcjonujący obejmował noszenie różnych kolorów bandan w kieszeniach, aby wskazać różne załamania, preferencje seksualne i role, takie jak górna/dom lub dna/uległość.

Kod hanky powstały San Francisco W latach siedemdziesiątych, gdzie noszenie kolorowych bandanów jako praktycznego akcesorium było powszechne wśród gejów. Stworzenie znaczącego wpływu w historię kultury gejowskiej poprzez umożliwienie homoseksualistom komunikowanie swoich preferencji seksualnych i pragnień w sposób dyskretny i niewerbalny - w czasach napiętnowania i kryminalizowania homoseksualizmu.

Tylko próbka materiału, odrobina koloru schowanego i nagle opowiadasz całą historię o tym, w co jesteś, jak chodzący billboard dla pożądania. Sprytny sposób rozmowy bez słowa, nawiązywania kontaktów i znalezienie plemienia w wirującym chaosie życia.

Hanky ​​kod pomógł również stworzyć poczucie wspólnoty i przynależności wśród gejów, którzy mogliby identyfikować i łączyć się z innymi, którzy dzielili podobne zainteresowania i pragnienia. Od tego czasu kod hanky przeszedł i jest nadal używany w niektórych społecznościach LGBTQ+, chociaż użycie chusteczek może nie być tak powszechne, jak kiedyś.

Kodeks hanku w dziedzinie sztuki i kultury

Hanky ​​Code in Art

  1. „Gay Semiotics” Hal Fischer: Przedstawiono znaczenie każdego koloru w chusteczce nadziewanych w tylnych kieszeniach gejów. Jego prace zostały poddane recyklingowi, odwołane i ponownie wystawione na wystawach i iteracjach.
  2. Queer Ecology Hanky ​​Project: angażuje ponad 125 artystów, którzy zaprojektowali, drukowali i rozpowszechniali bandany jako grafika do noszenia. Projekt rozszerza definicje oryginalnego gejowskiego kodu hanky'ego, aby uwzględnić różne ciała, tożsamości i działania
  3. Brad Guy: Stworzył serię zdjęć nauczając o hankowym kodzie, zapewniając wizualną eksplorację tego unikalnego aspektu kultury queer.

Przewodnik po kodzie Hanky

  1. Tak, oznaczam: Queer Flagging 101 Archie Bongiovanni: Ten ilustrowany zine dotyczy niewerbalnych sposobów, abyśmy mogli komunikować się o naszych pragnieniach w przypadku zwykłej zabawy NSFW. Obejmuje historię flagowania i niuans między różnymi odcieniami.

Hanky ​​Code in Film

  1. „Hanky ​​Code: The Movie” (2015): To jest epickie wydarzenie filmowe antologii łączące 25 szortów od różni reżyserzy queer na całym świecie, każdy opowiada historię opartą na kolorze/fetyszu niesławny kod chatowy.

    4

    Różowy trójkąt

    Gejowski Nerd Explainer: Symbole Queer I Kody W Historii Sztuki

    Różowy trójkąt zaczął się w cieniu - Pierwotnie używane przez nazistów w obozach koncentracyjnych do identyfikacji i wstydu homoseksualistówGejowie zostali zmuszeni do noszenia różowego trójkąta na kieszenie na piersi, aby wyróżnić ich od innych więźniów i poddać ich dalszym prześladowaniu i przemocy innych więźniów. Różowy trójkąt był Jako broń.

    Gdy wojna się zbliżała, a bramy obozu koncentracyjnego zostały otwarte, rozwinęła się słodko -gorzki moment. Większość więźniów została uwolniona, obejmując szansę na odbudowę życia. Jednak dla homoseksualnych więźniów męskich ozdobionych różowym trójkątem ich podróż jeszcze się nie skończyła.

    Ci ludzie, wciąż nosząc znak ich postrzeganej różnicy, zostali wrzuceni z powrotem do cienia, wracając do więzienia i stawiając czoła trwającym prześladowaniom. Trzeźwa przypomnienie, że chociaż świat może się zmienić, ścieżka do akceptacji i zrozumienia była długą i krętą drogą, pełną wyzwań.

    Ostatecznie różowy trójkąt znalazł drogę do światła. Z społeczność LGBTQ+ Reclaeing It i Zmieniając go w latarnię nadziei i dumy. BEkomujące emblematyczne życie i śmierć podczas epidemii AIDS z lat 80. i 90. XX wieku. Używany jako uniwersalny symbol dumy LGBTQ+ oraz międzynarodowa deklaracja odporności i żądań sprawiedliwości. Metamorfoza, która pokazuje moc przenoszenia bólu w triumf. 

    Różowy trójkąt został użyty w demonstracjach praw LGBTQ+ na całym świecie. Służy jako przypomnienie okrucieństw popełnionych przeciwko ludziom LGBTQ+ w przeszłości oraz jako symbol trwającej walki o równość i akceptację na całym świecie.

    Różowy trójkąt w dziwacznej sztuce i kulturze

    Różowy trójkąt w literaturze
    Różowy trójkąt w filmie
    • "Różowy trójkąt„(2020), film, który opowiada historię gejowskiego nazistowskiego żołnierza, który stara się utrzymać swoją tożsamość.
    • "The Rocky Horror Picture Show„Zawiera także różowy trójkąt, noszony przez postać dr Frank N. Furter.
    Różowy trójkąt w sztuce i projektowaniu graficznym
    • Działaczy-artystowie Grupa działa przyjął różowy trójkąt jako potężne logo dla aktywizmu AIDS na całym świecie w latach 80.. 

    5

    Tożsamość klasyczna i mitologiczna

     Gejowski Nerd Explainer: Symbole Queer I Kody W Historii Sztuki

    Queer artyści w całej historii zastosowano zakodowany język wizualny, który nie wzbudziłby podejrzeń wśród ogółu społeczeństwa, ale pozwolą osobom zaznajomieni z tropami subkultury, aby zebrać ukryte znaczenie. W ciągu dnia cała idea dziwnej miłości była postrzegana zupełnie inna niż sposób, w jaki ją teraz widzimy. Tak więc bogowie i boginie i każde bóstwo pomiędzy nimi nawet nie pomyślałyby o płci w ten sposób. Spójrz tylko na wszystkie Queerness in grecka i rzymska mitologia. I dużo więcej dziwnej tradycji od dawnych czasów. O tak. I z kultur aaaaaaall na całym świecie.

    Mimo pomimo całej tej dziwności w prawie każdej kulturze na całym świecie przez pewien czas ... czasy się zmieniły. A kiedy Queer Folk nie mogli już otwarcie wyrazić swojej miłości, znaleźli sprytne podejścia, aby powiedzieć, co mieli na myśli, nie ujawniając tego wyraźnie. Ukrywając swoje pasje w maskach takich jak starożytne, fascynujące opowieści o mitologii greckiej. Frederick Leighton's “Daedalus i Icarus”To jasny przykład - wskazanie na stosunki seksualne między starszymi mentorami i młodymi mężczyznami Starożytna Grecja

    Bogowie olimpijscy wstali na wszelkiego rodzaju dziwne shenanigany, a ich pozycja w Kanonie Zachodnim dała artystom licencję na połączenie własnych pragnień z społecznie akceptowalnymi tropami za pomocą tych postaci. A Sposób na wylanie serc podczas tańca wokół krawędzi norm społecznych. Pozwalając ówczesnemu odbiorcom na znalezienie znaczenia i połączenia poprzez pracę. 

    Klasyczne królowe w sztuce i kulturze

    Queers w starożytnych kulturach i klasycznej mitologii
    1. Apollo i Hiacynt: W mitologii greckiej Apollo, bóg słońca i muzyki, miał romantyczny związek z przystojną młodością o imieniu Hyacynt. Ich historia jest tragiczna, ponieważ Hiacyntus umiera z powodu dyskursu rzuconego przez Apollo, który został zdmuchnięty przez zazdrosny wiatr Zephyrs.
    2. Achilles i Patroclus: Iliada przez Homera przedstawia głęboką, intymną więź między Achillesem i Patroclusem. Podczas gdy natura ich związku podlega interpretacji, wielu uważa, że ​​jest to reprezentacja miłości osób tej samej płci.
    3. Hadrian i Antinous: Miłość cesarza rzymskiego Hadriana do antyniennej, greckiej młodzieży, jest dobrze udokumentowana. Po przedwczesnej śmierci Antinousa Hadrian deifikował go, a jego wizerunek był szeroko rozpowszechniony w całym Imperium.
    4. Odważny bóg Majów Wprowadził homoerotyzm kulturze Majów, zapalając płomień miłości osób tej samej płci. Jego zuchwały przykład zainspirował szlachetne rodziny do sparowania swoich synów z innymi młodymi mężczyznami, tworząc coś w rodzaju małżeńskiej więzi.
    5. W mitologii Inuit, Pierwszymi dwoma ludźmi byli Aakulujjuusi i Uumarnituq, obaj mężczyźni. Umarnituq przekształca się w zakochane pięty i w skręcie magii przekształca się i nosi swoje dziecko. Dziecko, którego narodziny również trochę przyniosło sztukę wojny. Aby zrównoważyć wielką magiczną siłę, która powstała, gdy tak wielka miłość uniemożliwiła niemożliwą, możliwą. Ale nadal ... wojna. To nie ma sensu, ale także ... cały sens na świecie. I musisz to ogólnie pokochać o bogach - od Rzymu po północno -zachodnią Arktykę. Grają według własnych zasad, podobnie jak większość z nas, Queers, do dziś.
    Queers w klasycznej literaturze
    1. „The Picture of Dorian Grey” Oscara Wilde: Chociaż nie jawnie gej, powieść jest pełna homoerotycznego podtekstu. Bohaterowie Basil Hallward i Lord Henry Wotton wyrażają intensywny podziw dla piękna Doriana Graya.
    2. „Maurice” E.M. Forster: Napisana w latach 1913-14, ale opublikowana pośmiertnie w 1971 roku, ta powieść opowiada historię Maurice Hall, który pogodzi się z własnym homoseksualizmem w społeczeństwie, w którym jest stygmatyzowana.
    Queers in Art History
    1. Sonety Michała Anioła: Sonety Michała Anioła Tommaso Dei Cavalieri, młody szlachcic, są uważani przez wielu uczonych, aby wyrażać romantyczną i erotyczną miłość.
    2. Sztuka renesansowa: Niektórzy renesansowi artyści subtelnie włączyli aluzje do homoseksualnej miłości do swoich obrazów. Na przykład Leonardo da Vinci i Michelangelo, którzy uważa się, że byli homoseksualni, mają prace interpretowane jako zawierające podtekst homoerotyczny

    6

    Polari: Tajny język

    Gejowski Nerd Explainer: Symbole Queer I Kody W Historii Sztuki

    Polari jest tajnym językiem To mówili gejowie, drag queens i wiele innych podgrup z zewnątrz w Wielka Brytania od lat 30. do 60. XX wiekuUmożliwiło to ludziom komunikowanie się ze sobą dyskretnie i bez ryzyka. Włączenie aN Ewoluująca mieszanka składnikówRomantyczne języki, Romani, Cockney Ryming Slang i kody marynarzy i złodziei. Ze słowami zapożyczanymi z jidysz I Subkultury narkotykowe z lat 60. XX wieku. Ale tak było Mały leksykon rdzenia i dwie główne wersje: jedna Cockney Rymująca wersja slangowa+ wersja „West End”, która podkreśliła wpływy teatralne i klasyczne.

    Polari wyrósł z świat rozrywki, rozciągając się od West End teatry, do XIX-wiecznych salach muzycznych i poza tym dla showmenów cyrkowych i targowych. Więc nigdy nie było używane przez społeczność gejowską. Polari był używany na londyńskich targach rybnych, teatrze, targach i cyrkach. Gejowie używali go w czasach, gdy działalność homoseksualna była nielegalna ... prawdopodobnie dlatego, że jest też zabawna, ale trudniej jest faktycznie zweryfikować. Subiektywność i wszystko.

    Polari miał znaczący wpływ kulturowy i artystyczny, przy czym wiele jego terminów przyjęto do zwykłego brytyjskiego slangu, nowoczesnego Slang LGBTQ i filtrowanie w głównym nurcie slangu. W ostatnich latach odnotowano renesans, ponieważ młodzi ludzie LGBT chętnie uczą się Polari i odkrywają swoje dziedzictwo kulturowe. 

    Polari w dziedzinie sztuki i kultury

    Polari w sztuce
    • . Prace artysty Zackary Petot Użyj tego języka kodeksu w połączeniu z technikami rysowania, grafiki i technik cyfrowych, nadając język współczesny styl.
    • Język został również przyjęty podczas ceremonii grupy męskich zakonnic o nazwie Siostry wiecznej pobłażania.
    Polari w literaturze
    Polari w filmie

    WNIOSEK: Trailblazing Art of Gay Symbolizm

    Historia ukrytych symboli queer w sztuce jest świadectwem odporności i kreatywności artystów LGBTQ +. Dzięki wykorzystaniu kodów wizualnych, tajnych języków i reorganizacji obrazów, artyści ci zdołali wyrazić swoje tożsamości i pragnienia, pomimo wyzwań, z którymi się borykają. Dziś, jako queer sztuki nadal ewoluuje, ważne jest, aby rozpoznać i uczcić wkład tych artystów trailblazing, którzy utorować drogę dla przyszłych pokoleń.

      Często Zadawane Pytania

      Queer art is a diverse and multifaceted field that encompasses various styles, mediums, and themes, reflecting the experiences of the LGBTQ+ community. It often challenges traditional ideas about gender, sexuality, and the body, and serves to illuminate and elevate historically marginalized segments of society. Queer art can be created by artists who identify as LGBTQ+ or by those who explore themes related to LGBTQ+ experiences and identities.

      Some common themes and characteristics of queer art include:

      1. Identity: Many queer artists explore the complexities of identity, including gender, sexuality, race, and ethnicity.

      2. Visibility and censorship: Queer art often addresses issues of visibility and censorship, as LGBTQ+ individuals have historically faced social stigma and discrimination.

      3. Challenging norms: Queer art frequently challenges societal norms and expectations, pushing boundaries and questioning the status quo.

      4. Intersectionality: Queer art often considers the intersections of various identities and experiences, such as race, class, and gender.

      5. Use of coded symbols: Queer artists have historically used coded symbols, such as peacock feathers, to communicate their identities and experiences in a subtle manner.

      6. Diverse mediums and styles: Queer art encompasses a wide range of mediums and styles, including photography, painting, sculpture, performance art, and digital media.

      Queer art has a rich history, with LGBTQ+ artists using art as a powerful tool for self-expression, storytelling, and challenging the status quo. The movement has evolved over time, with contemporary queer artists continuing to push boundaries and explore new themes and mediums.

      Queer art encompasses a wide range of forms and styles that reflect the experiences of the LGBTQ+ community. Some examples of queer art forms include painting, photography, sculpture, performance art, and digital media. These art forms often challenge societal norms, explore identity, and address issues of visibility and censorship.

      Here are some examples of queer art forms:

      1. Performance art: Queer performance art often explores themes of gender, sexuality, and identity, pushing boundaries and challenging societal expectations. Notable queer performance artists include Cassils and Ron Athey.
      2. Video art: Queer video art can address themes such as visibility, censorship, and intersectionality. Examples of queer video artists include Derek Jarman and Charles Atlas.
      3. Installation: Queer installation art can create immersive environments that explore themes of identity, sexuality, and community. Notable queer installation artists include Félix González-Torres and David Wojnarowicz.
      4. Drawing: Queer drawing can range from figurative to abstract, often addressing themes of identity, desire, and the body. Examples of queer artists who work with drawing include Keith Haring and Tom of Finland.
      5. Painting: Queer painting can explore themes of love, desire, and intimacy, often challenging traditional notions of beauty and gender. Notable queer painters include David Hockney and Frida Kahlo.
      6. Mixed media: Queer mixed media art can incorporate various materials and techniques to address themes of identity, sexuality, and community. Examples of queer mixed media artists include Robert Rauschenberg and Glenn Ligon.
      7. Glass: Queer glass art can explore themes of fragility, transparency, and transformation. Notable queer glass artists include Judith Schaechter and Pearl Dick.
      8. Film: Queer film can address themes of visibility, censorship, and intersectionality, often challenging traditional narratives and representations of LGBTQ+ individuals. Examples of queer filmmakers include Gregg Araki and Cheryl Dunye.
      9. Photography: Queer photography can document the lives and experiences of LGBTQ+ individuals, often focusing on themes of love, desire, and intimacy. Notable queer photographers include Nan Goldin and Robert Mapplethorpe.
      10. Sculpture: Queer sculpture can explore themes of identity, sexuality, and the body, often challenging traditional notions of beauty and gender. Examples of queer sculptors include Louise Bourgeois and Kiki Smith.

      Queer art has its roots in various art historical trajectories, from ancient Greece to contemporary art. Encompassing a wide range of mediums and styles, including photography, painting, sculpture, performance art, and digital media.

      In the late 19th and early 20th centuries, the Aesthetic Movement saw the use of fashionable symbols, such as peacock feathers, as a playful language to express sexuality. Throughout the 20th century, queer art has been shaped by the need to conceal references to queer identity and experiences, as well as the desire to challenge societal norms and expectations.

      The movement has evolved over time, with contemporary queer artists continuing to push boundaries and explore new themes and mediums. Queer art serves as a powerful tool for self-expression, storytelling, and challenging the status quo, reflecting the diverse experiences and identities of the LGBTQ+ community.

      Queer coding is a practice in which characters in media are given traits or mannerisms that are stereotypically associated with LGBTQ+ individuals without explicitly stating their sexual orientation or gender identity. This technique has been used historically to subtly represent queer characters when explicit representation was not socially acceptable or allowed due to censorship, such as during the Hays Code era in Hollywood.

      Queer coding often relies on stereotypes and subtext, which left little room for nuanced portrayals of queer folk in art, film or anywhere else for that matter. Which is why intersectionality is such an important concept to consider when discussing queer coding. Addressing the interconnected nature of social categorizations such as race, class, gender, and sexuality, and how these intersections contribute to unique experiences of oppression and privilege.

      In the history of queer coding, various forms of media have used this technique to represent LGBTQ+ characters and experiences, like the use of queer-coded villains in film and television, which often relied on stereotypes and subtext to portray characters as "deviant" or "dangerous".

      As society has progressed and LGBTQ+ representation has become more accepted, the use of queer coding has evolved. While it still exists in some forms, there has been a shift towards more explicit and diverse representation of LGBTQ+ characters and experiences in media. This shift has led to a greater understanding of the complexities and nuances of queer identities and the importance of intersectionality in representation.

      Queer coding is a practice in which characters in media are given traits or mannerisms that are stereotypically associated with LGBTQ+ individuals without explicitly stating their sexual orientation or gender identity. This technique has been used historically to subtly represent queer characters when explicit representation was not socially acceptable or allowed due to censorship, such as during the Hays Code era in Hollywood.

      Some examples of queer coding in popular culture include:

      1. The Maltese Falcon (1941): Peter Lorre's character, Joel Cairo, is queer-coded through his mannerisms and appearance, hinting at his homosexuality without explicitly stating it.
      2. Disney villains: Characters like Jafar from Aladdin (1992), Captain Hook from Peter Pan (1953), Governor Ratcliffe from Pocahontas (1995), and Ursula from The Little Mermaid (1989) are often seen as queer-coded due to their flamboyant and exaggerated mannerisms.
      3. The Wizard of Oz (1939): The Cowardly Lion is often interpreted as a queer-coded character due to his effeminate behavior and speech patterns.
      4. Dressed to Kill (1980): Michael Caine's character is a transgender woman who is portrayed as a disturbed killer, reinforcing negative stereotypes about transgender individuals.

      The reception of queer coding in popular culture has been mixed. While some LGBTQ+ individuals have appreciated the subtle representation of queer characters in media, others have criticized the reliance on stereotypes and the perpetuation of negative portrayals of LGBTQ+ individuals.

      As society has progressed and LGBTQ+ representation has become more accepted, there has been a shift towards more explicit and diverse representation of LGBTQ+ characters and experiences in media. However, queer coding still exists in some forms, and its impact on the LGBTQ+ community and the broader understanding of queer identities remains a topic of discussion and debate.