Ze porren elke nacht door getijden van twijfel om te zien of de belofte werd gehouden. Op zoek naar de terugkeer van hun geliefde. De wilde. De wijze. Degene wiens afstand hun hart heeft veroverd. Elke dag groeien ze totdat ze aan niets anders dachten. Degene die dit beloofde, zou het uiteindelijk allemaal waard zijn, uiteindelijk. Maar dat was jaren geleden. Andere gedachten waren begonnen in te blazen. Voorbijgaan als de schepen die ze af en toe in het oog kwamen, indringend op hun nachtelijke gebed onder de sterren. Zeilt golvend door de windvlaag van de bemanning van ongeloof. Harded zielen trillen in de falsetto -tonen van een kerkjongenskoor. Monden agape. Ledematen bevroren. Drijvend door het Mighty Beast die alleen in vrede wilde blijven. Maar de bemanning op deze schepen zou nooit stoppen met praten. Iedereen vertellen die zou luisteren. Een onmiddellijke klassieker voor ruwe shod zeilers die dachten dat ze het allemaal hadden gezien. Het snijden en lacen van het verhaal in tavernes in de hele provincie. 'Ronde keukentafels met familie en vrienden. Voor het slapengaan met kleintjes ook. Brede ogen die hun verscheurde gezicht zoeken naar een spannende scheutje angst uit de volle zee. En niet een van de mensen die dit verhaal hoorde - verteld en verteld - zou ooit weten dat hun dans met gevaar een pijnlijk verhaal van hoop en verlangen was ...
Art
