Ze porren elke nacht door getijden van twijfel om te zien of de belofte werd gehouden. Op zoek naar de terugkeer van hun geliefde. De wilde. De wijze. Degene wiens afstand hun hart heeft veroverd. Elke dag groeien ze totdat ze aan niets anders dachten. Degene die dit beloofde, zou het uiteindelijk allemaal waard zijn, uiteindelijk. Maar dat was jaren geleden. Andere gedachten waren begonnen in te blazen. Voorbijgaan als de schepen die ze af en toe in het oog kwamen, indringend op hun nachtelijke gebed onder de sterren. Zeilt golvend door de windvlaag van de bemanning van ongeloof. Harded zielen trillen in de falsetto -tonen van een kerkjongenskoor. Monden agape. Limbs frozen. Floating by the mighty beast who only wanted to be left in peace. But the crew on these ships would never stop talking. Telling anyone who'd listen. An instant classic for rough shod sailors who thought they'd seen it all. Carving and lacquering the tale in taverns across the county. 'Round kitchen tables with family and friends. At bedtime with little ones, too. Wide eyes searching their wizened face for a thrilling dash of terror from the high seas. En niet een van de mensen die dit verhaal hoorde - verteld en verteld - zou ooit weten dat hun dans met gevaar een pijnlijk verhaal van hoop en verlangen was ...