Het verkennen van het oriëntalisme in de kunstgeschiedenis

Het bepalen van het oriëntalisme

Orientalisme omvat de westerse weergave van oosterse culturen, met name het Midden -Oosten, Aziëen Noord -Afrika, door academici, kunstenaars en auteurs. Het wordt vaak gekenmerkt door geromantiseerde, exotische en stereotiepe portretten van deze culturen.

Geschiedenis van het oriëntalisme

Opkomen in de 19e eeuw, tijdens een tijdperk van een hoog kolonialisme was het oriëntalisme een middel voor westerse mogendheden om deze regio's te begrijpen en te beheersen via hun eigen referentiepunten. Afbakening tussen zichzelf en anderen alsof hun weg goed, goed, verlicht en de wegen van anderen was mysterieus, gevaarlijk, intrigerend maar achteruit. Naarmate de tijd vorderde, evolueerde het concept om niet alleen de artistieke en wetenschappelijke afbeeldingen van het Oosten op te nemen, maar ook de onderliggende attitudes en overtuigingen deze portretten vormen.

Edward zei en oriëntalisme in kunst

De term oriëntalisme werd bekend in de academische wereld na de publicatie van Edward Said's baanbrekend boek, "Oriëntalisme, "in 1978. zei dat argumenteerde Oriëntalisme was niet alleen een onschuldige fascinatie, maar een vorm van cultureel imperialisme dat stereotypen bestendigde en het idee van westerse superioriteit bevorderde. Deze kwesties resoneren nog steeds in de wereld van vandaag. Hoewel we de acceptabele grenzen van waardering versus toe -eigening beter dan ooit begrijpen, is culturele toe -eigening tot op de dag van vandaag letterlijk een levend, ademhalingsprobleem. Met alle complexiteit inhoudt om mens te zijn en ontmenselijk te worden.

Oriëntalisme: een sluier van ontkenning

De oosterse realiteit vervormen

Een van de meest schadelijke aspecten van het oriëntalisme is de manier waarop het de realiteit van de oosterse wereld vervormt. Door zich te concentreren op een geïdealiseerde en geromantiseerde versie van het Oosten, hebben westerlingen een vals beeld gecreëerd dat de ware complexiteit en diversiteit van oosterse culturen ontkent. Deze ontkenning geeft niet alleen het oosten verkeerd voor, maar versterkt ook een gevoel van superioriteit in het Westen, waardoor de kloof tussen de twee werelden verder verschanst.

Bestending van stereotypen

Orientalisme houdt verschillende stereotypen in stand over de cultuur, praktijken en de samenleving van niet-westerse beschavingen. Deze stereotypen omvatten de weergave van de Oosten als exotisch, mystiek en sensueel, evenals de weergave van het oosten als breed inferieur aan het westen.

Het oriëntalisme houdt ook stereotypen over de status van vrouwen in niet-westerse samenlevingen in stand, waardoor ze worden afgeschilderd als onderdrukt en westerse interventie nodig hebben. Het is ook op race gebaseerd en vaak geleverd als een backhanded compliment. Zoals oriëntalisten Stereotypen over Oost -Aziatische Amerikanen, bijvoorbeeld, die al lang werden afgebeeld als nerds, onvolwassen, kinderlijk en infantiel uitziend. Orientalisme wordt ook geassocieerd met het stereotype van de 'nobele woeste', die de ideeën van de verkeerde kop van Primitivisme, die ook werd gebruikt om kolonialisme en witte suprematie te rechtvaardigen, net als het oriëntalisme.

Versterkingsstructuren versterken

Oriëntalisme en imperialisme zijn nauw verwant. Oriëntalisme is de praktijk van het afbeelden van de Oosten als exotisch, mystiek en inferieur aan het westen, terwijl imperialisme is de praktijk van het handhaven of uitbreiden van macht, met name door expansionisme, het gebruik van harde macht (economische en militaire macht), maar ook zachte macht (culturele en diplomatieke macht), het opzetten of onderhouden van een hegemonie en een min of meer formeel rijk.

Cultureel imperialisme verwijst naar de culturele dimensies van het imperialisme. Het beschrijft praktijken waarin een land cultuur (taal, traditie en ritueel, politiek, economie) inschakelt om ongelijke sociale en economische relaties tussen landen te creëren en te onderhouden.

Cultureel imperialisme kan verwijzen naar de gedwongen acculturatie van een onderwerppopulatie of naar de vrijwillige omarming van een buitenlandse cultuur door individuen die geen deel uitmaken van de dominante cultuur. Met andere woorden, Zoals Edward Said legt uit, Imperialisme is een breder concept dat cultureel imperialisme omvat als een van zijn dimensies.

Oriëntalisme werd gebruikt om het imperialisme te rechtvaardigen door niet-westerse samenlevingen af ​​te beelden als inferieur en westerse interventie nodig te hebben. Zei Edward argumenteerde in zijn boek "Cultuur en imperialisme"Die literatuur heeft" de macht om te vertellen, of om andere verhalen te blokkeren voor het vormen en opkomen ", die de kolonisatie van een volk kunnen tegenspreken. Daarom werd het oriëntalisme gebruikt om landen en volkeren te beheersen. Over het algemeen zijn oriëntalisme en imperialisme nauw verwant , waarbij het oriëntalisme wordt gebruikt om het imperialisme te rechtvaardigen en te bestendigen.

Koloniale perspectieven van de oostelijke wereld

In het koloniale tijdperk functioneerde het oriëntalisme als een hulpmiddel voor westerse mogendheden om hun dominantie over oosterse samenlevingen te rechtvaardigen. Door het Oosten te presenteren als exotische, raadselachtige en uiteindelijk inferieure, konden westerlingen hun imperialistische bezigheden rationaliseren. Met dit gezichtspunt konden ze zichzelf als redders beschouwen en de beschaving en verlichting leveren aan het zogenaamde "achterwaartse" oostelijke rijk.

Oriëntalisme versterkte en bestendigde koloniale perspectieven van de Oostelijk Wereld op verschillende middelen, waaronder kunst, literatuur en bioscoop. En tHij 'Gouden Eeuw' van het oriëntalisme bracht een overvloed voort aan geïdealiseerde beelden van het Oosten. Deze werken benadrukten vaak de exotische en sensuele facetten van oosterse culturen en presenteren ze als verleidelijk anders dan het Westen. Deze geromantiseerde kijk op de oostelijke wereld diende alleen om stereotypen te versterken en de afstand tussen het oosten en het westen te vergroten, wat een gevoel van 'andersheid' bestendigt.

Hier zijn enkele specifieke voorbeelden:

1. Literatuur: Rudyard Kipling's gedicht "de De last van de blanke man" (1899) illustreert de koloniale mentaliteit, het oosten afbeelden als onbeschaafd en behoefte aan westerse interventie om de inheemse volkeren te "beschaven".
2. Bioscoop: Films zoals "The Sheik" (1921) en "Lawrence of Arabia"(1962) bestendigde oriëntalistische stereotypen, die het oosten presenteren als een plaats van exotisme, gevaar en sensualiteit, terwijl het ook het idee van de heroïsche versterking versterkte Westerling die orde en beschaving naar de regio brengt.
3. Nieuws berichtgeving: Westerse media portretteert nog steeds het oosten, met name de Midden -Oosten, als een regio van conflict, terrorisme en religieus extremisme, het versterken van negatieve stereotypen en het rechtvaardigen van de westerse interventie.

Deze voorbeelden laten zien hoe oriëntalisme is gebruikt om een ​​binair wereldbeeld te creëren dat de "East" en "West", " met het westen gezien als superieur, rationeel en beschaafd, terwijl het oosten wordt afgebeeld als achterlijk, exotisch en despotisch. Dit perspectief heeft gediend om koloniale projecten te rechtvaardigen en blijft de westerse percepties van de oosterse wereld beïnvloeden.

Een fantasierijke oosterse visie

Oriëntalisme in Europese kunst en literatuur van de 19e eeuw

Oriëntalisme in kunst

Oriëntalisme piekte tijdens een koorts van koloniale expansie - De verbeelding vastleggen best tijdens het romantische tijdperk. Jean-Léon Gérôme, Eugène Delacroix, En Frederic Leighton waren leidende armaturen van de oriëntalistische beweging in de 19e-eeuwse academische kunst. Ze vormden oriëntalistische kunst door ingebeelde oriëntalistische scènes af te beelden en zorgvuldig te schilderen wat ze hebben waargenomen. Vooral Gérôme staat bekend om zijn sensuele, opzichtige en seksueel expliciete stijl.

Gemeenschappelijke thema's in hun werk zijn exotiek, erotiek en mystiek door artistieke symboliek. Ze haalden inspiratie uit Oostelijk culturen, waaronder Indiase, Byzantijnse en Grieks-Romeinse kunst. Ze vertelden ook thema's zoals asceten, slaven en gevangenen, vaak met een gebrek aan realisme en dynamiek om de emotionele impact van hun werk te vergroten.

En hier zijn een paar specifieke, fantasievolle en vervormde afbeeldingen van oriëntalisme in de kunstgeschiedenis:

1. Eugène Delacroix'S' Women of Algiers in hun Appartement" (1834): Dit schilderij toont Algerijnse vrouwen in een harem en presenteert ze als passieve en sensuele objecten van verlangen. Het werk houdt de stereotype van oosterse vrouwen als onderdanig en exotisch.
2. Jean-Auguste-Dominique Ingres'De' de Turks bad" (1862): Dit schilderij toont een groep naaktvrouwen in een Turks bad en benadrukt hun sensualiteit en exotiek. Het werk versterkt het idee van het Oosten als een plaats van hedonisme en verwennerij.
3. Jean-Léon Gérôme's "Snake Charmer" (1879): Dit Europese oriëntalist Schilderen toont een jonge naakte jongen die een groep veel oudere mannen vermaakt met een slangcharmante uitvoering. Kunstexpert Linda Nochlin Gelooft dat Gérôme de oosterse wereld schildert alsof het op tijd vastzit en nooit verandert. En DDe jongen epiceren zonder kleren seksualiseert hem Hoewel het ook bijdraagt ​​aan het verkeerde idee dat oosterse culturen 'achteruit' zijn. Visuele ideeën van de kader opbouwen die oosterse culturen weergeven als exotische, mysterieuze en primitieve, versterkende westerse superioriteit.

Oriëntalisme in literatuur

Schrijvers zoals Pierre Loti, Gustave Flaubert en Edward Fitzgerald hebben ook bijgedragen aan het oriëntalistische oeuvre. Hun werken waren vaak oosterse instellingen en personages en werpen ze in exotische en mysterieuze rollen.

Fitzgerald's vertaling van de Perzische rubaiyat was bijzonder invloedrijk bij het vormgeven van de westerse perceptie van het oosten. Flaubert Salammbô, een roman die zich afspeelt in het oude Carthago, is ook een opmerkelijk werk van Oriëntalistische literatuur. Loti's werken, inclusief Aziyadé En Les Désenchantées, waren ook invloedrijk bij het vormgeven van de westerse perceptie van het oosten.

Over het algemeen droegen hun werken bij aan de fascinatie van de westerse wereld voor het Oosten en hielpen ze de oriëntalistische beweging in de literatuur vorm te geven. Deze literaire afbeeldingen bevorderden het idee van het Oosten als een plaats van fantasie en ontsnapping, gescheiden van de realiteit.

Poëtische licentie en artistieke licentie verleenden emotioneel gewicht aan de racistische ideeën achter exotiek, die een veelgebruikte koloniaal bywoord kwamen voor andere mensen ... blijkbaar op de leukste manier mogelijk. Het exotisch maken van een zeer controversieel woord op zich, gezien "er zijn geen vreemde landen, het is de reiziger die vreemd is" - Robert Louis Stevenson.

Exotisch is een woord dat het meest wordt gebruikt om het dagelijkse leven van mensen 'niet zoals wij' te kaderen als buitenlandse, mysterieuze, curiosa ... in plaats van te herkennen Jij zijn degene die misplaatst is als je reist. Een idee dat veel kolonialisten bang maakte die geloofden dat de wereld was hun Oyster ... en dat was hun manier op de juiste manier. Rechtvaardig, in feite. Dat is dezelfde impuls die tegenwoordig menig reiziger onrustig maakt. Waardoor ze op grillige manieren reageren om de controle terug te krijgen over een omgeving die niet hun thuis is. Waar ze een gast zijn. Maar ik dwaal af ...

Het feit blijft bestaan, oriëntalistische kunst was meestal gebruikt om een ​​binair wereldbeeld te versterken Dat verdeelde het "Oost" en "West", waardoor het idee van westerse superioriteit en rationaliteit over de "onontwikkelde" en "primitieve" Oosten bestendigt. Dit perspectief ondersteunde koloniale ambities en gerechtvaardigde Europese overheersing over Oostelijk regio's.

Japonisme en de invloed ervan op de westerse kunst

Japonisme, een Franse term die verwijst naar de populariteit en invloed van Japanse kunst en ontwerp op West -Europese kunstenaars in de 19e eeuw, is belangrijk in de context van Oriëntalisme omdat het een specifiek vertegenwoordigt Fascinatie voor de Japanse cultuur en esthetiek. Japonisme gebouwd op de oriëntalistische invloeden die alomtegenwoordig waren Europese neoklassiek en romantisch kunst. De introductie van Japanse kunst en het ontwerp in Europa bracht tot stand Revoluties in compositie, paleten perspectivale ruimte, het beïnvloeden van kunstenaars zoals Monet, Van Gogh, En Fluiter.

Terwijl Japonisme deelt overeenkomsten met oriëntalisme, zoals de exotisatie van Oostelijk Culturen en de versterking van westerse superioriteit, het verschilt ook in sommige aspecten. Japanse kunst werd gewaardeerd vanwege zijn unieke kwaliteiten en werd vaak geassimileerd als een organische uitdrukking van westerse artistieke idealen. Japonisme's impact op moderne kunst, met name de nadruk op platte vliegtuigen en het afvlakkingseffect dat doet denken aan Woodblock -prints, werd centraal in het modernistische schilderij.

Net als het oriëntalisme is Japonisme echter bekritiseerd voor het bestendigen van stereotypen en verkeerde voorstelling van de Japanse cultuur, die de koloniale ambities van westerse krachten ondersteunden. Hedendaagse kunstenaars en wetenschappers blijven de nuances en complexiteiten van Japonisme en haar relatie met oriëntalisme onderzoeken.

Oriëntalisme in de Amerikaanse kunst van de vroege 20e eeuw

Terwijl het oriëntalisme vaker voorkwam in de Europese kunst in de 19e eeuw, strekte de invloed ervan zich uit tot Amerikaans Ook kunst, met artiesten verkennen Oostelijk culturen en het opnemen van exotische elementen in hun werken. Inclusief James McNeill Whistler en John Singer Sargent, die beiden elementen van oosterse culturen in hun schilderijen hebben opgenomen. Deze kunstenaars gebruikten vaak oriëntalistische thema's om exotisme en intriges toe te voegen aan hun werken.

In de 20e eeuw, De kunstwereld begon het oriëntalisme opnieuw te verpakken, de nadruk op interculturele artistieke invloed zonder de kolonialistische contexten volledig aan te pakken. Deze benadering afbeeldde vaak het oriëntalisme als een goedaardige manier van esthetiek in plaats van een ideologische rechtvaardiging voor Europees kolonialistisch geweld en onderwerping.

Hedendaagse kunstenaars, met name die uit oosterse culturen, hebben het oriëntalisme in hun werken aangepakt en uitdagen, alternatieve verhalen en perspectieven die de tegengaan Eurocentric weergave. Deze kunstenaars willen een meer inclusief en genuanceerd begrip van oosterse culturen creëren, waarbij de complexe historische en politieke implicaties van oriëntalisme worden erkend.

Over het algemeen zijn de sociaal-historische effecten van het oriëntalisme in de Amerikaanse kunst van de 20e eeuw te zien in de voortdurende verkenning van oosterse thema's, de herinterpretatie van oriëntalistische tropen en het lopende debat rond de kolonialistische contexten en implicaties van oriëntalisme in kunst.

Oriëntalisme in de bioscoop

Orientalisme is op verschillende manieren in de bioscoop gebruikt, die vaak stereotypen in stand houden en exotiseren Oostelijk culturen. In Amerikaanse films, met name actiefilms, is het oriëntalisme gebruikt toont Midden -Oosterse personages als terroristen, het versterken van negatieve stereotypen en het promoten van de mentaliteit "VS versus hen". Voorbeelden van dergelijke films zijn "American Sniper" en de "Indiana Jones" -serie.

In science fiction en futuristische films, Orientalisme heeft de visuele weergave van dystopische steden beïnvloed, vaak met Aziatisch verbleekte elementen, zoals te zien in films als "Blade Runner". Deze benadering weerspiegelt de westerse fascinatie voor oosterse culturen en hun waargenomen" andersheid ".Koloniale cinema omvatte ook oriëntalistische thema's, met vervormde en stemloze representaties van inheemse karakters binnen de vooraf gedefinieerde grenzen van het koloniale denkbeeldige. Deze aanpak versterkte het idee van westerse superioriteit en gerechtvaardigde kolonialistisch geweld en onderwerping.

Hedendaagse kunstenaars en filmmakers zijn begonnen met het uitdagen en herinterpreteren van het oriëntalisme in de bioscoop, waarbij alternatieve verhalen en perspectieven worden aangeboden die de tegengaan Eurocentric weergave. Deze verschuiving is bedoeld om een ​​meer inclusief en genuanceerd begrip van oosterse culturen te creëren en de complexe historische en politieke implicaties van het oriëntalisme in de bioscoop aan te pakken.

Kritieken op stereotypen van oriëntalisme

Stereotypen in het oriëntalisme

Een van de belangrijke kritieken op het oriëntalisme is de versterking van stereotypen. Deze afbeeldingen presenteren vaak een eendimensionale en geëxotiseerde kijk op oosterse culturen, die misverstanden en verkeerde voorstelling van zaken kunnen bestendigen.

• Orientalisme portretteert vaak oosterse culturen als exotisch, mystiek en sensueel. Dit vermindert verschillende culturen tot een reeks stereotypen.
• Mensen uit het oosten worden afgebeeld als verwijfd, onderdanig of barbaars. Dit bevordert stereotypen over genderrollen.
• Oriëntalistische kunst toont vaak oosterse mensen die uitgebreide, onpraktische kostuums dragen. Dit overdrijft culturele verschillen.
• Verhalen in het oosten vertrouwen op tropen zoals slangencharmers, magische tapijten en harems. Dit presenteert een overdreven en denkbeeldige versie van oosterse culturen.

Culturele toe -eigening

Een andere kritiek op het oriëntalisme is de kwestie van culturele toe -eigening. Het gebruik van elementen uit oosterse culturen in de westerse kunst is bekritiseerd omdat hij deze elementen uit de context haalt en ze op een manier presenteert die hun culturele betekenis negeert.

• Motieven zoals kalligrafie of architecturale details worden uit hun oorspronkelijke culturele context gehaald.
• Religieuze symbolen zoals de Boeddha- of hindoe -goden worden decoratief gebruikt, niet respectvol.
• Kleding en kostuums worden gedragen zonder rekening te houden met hun spirituele of sociale betekenis.
• Culturele praktijken zoals yoga of vechtsporten worden aangepast aan westerse smaken, niet in oosterse tradities.

Etnocentrisme

Orientalisme is ook bekritiseerd voor het bevorderen van etnocentrisme, wat het geloof is in de inherente superioriteit van de eigen cultuur. Door oosterse culturen te presenteren als exotisch en mysterieus, kan oriëntalisme onbedoeld het idee versterken dat de westerse cultuur de "norm" is en anderen afwijkingen van die norm zijn.

• Het Westen wordt afgebeeld als rationeel, modern en progressief. Het oosten wordt afgeschilderd als achterlijk, primitief en onontwikkeld.
• Westerse perspectieven en waarden worden verondersteld universeel te zijn, terwijl oosterse perspectieven als vreemd worden beschouwd.
• Het Westen wordt als dominant getoond; Het oosten wordt als passief weergegeven. Dit rechtvaardigt imperialisme en kolonialisme.
• Het Westen verwerft kennis over het oosten; Het oosten blijft mysterieus en heeft westerse studie nodig.

Herinterpretatie van oriëntalisme in hedendaagse kunst

In de afgelopen jaren zijn kunstenaars uit oosterse culturen begonnen met het herinterpreteren van het oriëntalisme, het gebruik van het als een platform om stereotypen uit te dagen en hun cultureel erfgoed terug te vorderen. Deze kunstenaars nemen vaak oriëntalistische thema's op in hun werk, maar doen dit op een manier die het Eurocentrische perspectief bekritiseert en cultureel begrip bevordert.

• Kunstenaars ondermijnen oriëntalistische afbeeldingen om hun reductieve aard te benadrukken.
• Hedendaagse werken zijn gebaseerd op oosterse spirituele ideeën en iconografie om oosterse culturen te versterken.
• De geëxotificeerde "oostelijke andere" wordt vervangen door herkenbare, gehumaniseerde afbeeldingen van oosterse mensen.
• Kunstenaars komen hun eigen verhalen terug in plaats van te vertrouwen op westerse interpretaties.
• Intersectionele identiteiten in het oosten worden onderzocht door kunst, waardoor oriëntalistische binaire bestanden wordt verstoord.

Conclusie

Orientalisme is een belangrijk aspect van de kunstgeschiedenis geweest, die talloze kunstenaars en stijlen beïnvloeden. Hoewel het heeft bijgedragen aan de bestendiging van stereotypen en culturele toe -eigening, heeft het ook hedendaagse kunstenaars geïnspireerd om deze noties uit te dagen en culturele uitwisseling te bevorderen door vele (vele) leerzame momenten. Terwijl we de wereld van de kunstgeschiedenis blijven verkennen, is het cruciaal om de impact van oriëntalisme te erkennen en te streven naar een meer inclusief en genuanceerd begrip van oosterse culturen.