Echo, Zeus tarafından karısı Hera'yı diğer perilerle Dalliances'ten uzaklaştırmak için kullanılan tanrıların oyunlarında bir piyondu. Bu aldatmacada bir rol oynama cezası acımasız bir şeydi: Hera, gerçek sesinin yankısını soydu - sadece onunla konuşulan kelimeleri tekrarlayabildi. Onun sevgisini ifade edemeyen bir lanet, umutsuzluğuna ve nihai olarak dönüşümüne yol açan bir yankıya dönüştü ...
Bu efsaneyi yorumlamamda, Echo'nun trajedisi onun zaferi haline geliyor. Köpüren bir subterfuge kazanının önünde duruyor. Bir şelalenin patlayan kaskadının yakınında, büyümelerini emmeden ve deniz boyunca geri dönmeden önce okyanusun dalgalarını uzaktan yansıtan bir kabuk yatağının üstünde - şüphesiz gemilerin ekipleri üzerinde konuşma büyüleri döküyor. Her birini kıyametine sürüyor, her seferinde bir ses kutusu. Echo'nun taklitçiliği, bir zamanlar bir lanet, şimdi onun en büyük silahı haline geldi…
