In Another Day of Sun, vinden een moeder en haar jongen zichzelf ergens waar ze niet zouden moeten zijn. Verdwaald achter de droomwereld van een kermis — op zoek naar een weg terug naar een realiteit die nooit meer zo helder zal lijken nu ze op deze droomlandschap zijn gestuit. Een speelplaats voor de spelers, en... was dat een eenhoorn die apport speelde met een draak? Achter de schermen was alles mogelijk. En terwijl ze gehypnotiseerd stonden — onopgemerkt temidden van de drukte — vroegen de twee zich hardop af (zonder een geluid te maken) of ze misschien voor altijd verloren zouden zijn...

Moeder en haar zoon, verloren maar toch gevonden, zijn de ultieme waarnemers — net zoals wij allemaal zijn wanneer we met ontzag worden getroffen. Deze 'achter de schermen' kermisomgeving laat spelen met alle klassiekers — van Wonderland tot Willy Wonka en zelfs de middeleeuwse traditie van het "Feest der Dwazen," een subversief festival dat sociale hiërarchieën omkeerde en een korte ontsnapping bood aan de starheid van het feodale leven. Een eenmalige utopie waar de regels van de 'echte wereld' werden opgeschort.

Dus, zijn ze verdwaald? Misschien. Maar soms is verdwaald zijn de eerste stap in het vinden van jezelf. En in deze buitenaardse speelplaats, temidden van de kakofonie van fantastische wezens en onvoorstelbare bezienswaardigheden, vinden ze iets dat veel waardevoller is dan waar een koets hen ooit naartoe zou kunnen brengen. Een moment van pure, onvervalste verwondering dat noch tijd noch realiteit kan uitwissen.